Het is een geweldig fijn project, ik heb het gevoel dat ik met elke brief een beetje dichter kom bij die persoon en dat maakt de afstand heel wat minder klein.
Er waren brieven die veel voor mij betekenden en brieven die veel betekenden voor wie ze in z'n brievenbus vond.
brief #12 ging over schoonheid en vriendschap en ik hoop dat die beloofde halfgeschreven brief tot bij mij geraakt, ooit
brief #15 kwam toevallig toe op de verjaardag van de ontvanger en werd zo een bijzonder cadeau
brief #16 was lang en heftig en ongevraagd, maar het deed deugd om te schrijven en hij liet me weten dat hij blij was om van mij te horen
brief #19 was naar mijn grootmoeder en dat is gewoon al daarom, heel bijzonder.
Die brief had een vertraging van bijna 5 maanden, samen met brief #20, #21 en #22. Ik postte deze brieven in Patagonia en dat was blijkbaar geen goed idee, dingen mogen soms wat trager gaan in het leven, maar dit is voor iedereen te traag.
Toen schreef ik geen brieven meer. Ik had het te druk met mijn boek. Te druk, dat is een ingekleurde waarheid, want ik had tijd genoeg. Mijn hoofd stond er niet naar, zoiets.
Ik ging naar België, keerde terug, werkte weer een paar weken flink door aan het boek en begon dan toch, eindelijk, terug brieven te schrijven.
brief #23 was voor diegene die brief #21 had moeten krijgen, ik had die brief al opgegeven. Dat vond ik misschien niet zo erg, ik herinner me toch dat het wat pathetisch gezwets vond. Maar die brief kwam dan toch uiteindelijk toe, blijkbaar op een dag dat het allemaal klopte. En dat terwijl brief #23 al onderweg was.
brief #24 was ook een ongevraagde brief, maar het loopt in haar leven niet zoals dat zou moeten en ik kan weinig doen, behalve schrijven, en dat vond ze fijn.
brief #26 ging naar iemand die ik niet zo goed ken. Hij kreeg de brief rechtstreeks uit de handen van de postbode en allebei zeiden ze: cool, uit Uruguay.
brief #28 was heftig omdat ik ineens terugkwam op iets wat vroeger is gebeurd, als een wondje dat af en toe terug zweert. Ik weet niet of ik nu blij ben of niet dat ik daarover heb geschreven. Ik weet ook niet of zij blij was of niet omdat zomaar plots te lezen.
brief #29 was ongevraagd. Er stond een belangrijke vraag in en verder was het een vervolg van een onafgewerkt gesprek. We zullen zien hoe het verder gaat.
brief #33 was er eentje van écriture automatique, voor het geval het allemaal gezever was, er stond ook een oprecht compliment in
Nog 8 brieven te gaan. En dan wie weet nog een antwoord terug. Met veel, veel plezier.
En voor wie nog een brief wil, dat kan nog. Laat me gewoon weten waarom, geef me je adres en ik schrijf. Laat ons afspreken, voor 15 augustus, goed?
ik heb ervan genoten
BeantwoordenVerwijderenlut