woensdag 11 april 2012

Het feestkleed

Ik heb wat blogachterstand precies :-). Het voornemen om elke maand een stuk te naaien én erover te bloggen haal ik dus niet helemaal.
Voor de trouw van mijn broer heb ik me nog eens aan een serieus project gezet, een feestkleedje. Voor ik het goed en wel besefte had ik satijn vast in bijna dezelfde kleur als mijn eigen trouwkleed. Maar als een kleurke u flatteert, dan moet men toch niet twijfelen?
Een geschikt model vinden was iets anders. Gelukkig is er dan Margo die me uit de nood helpt! Ze heeft voor mij een heel eenvoudig Knip-patroon aangepast (dat ik al twee keer had gemaakt). Het kleedje paste me nu nog wat beter en kreeg een open rug. Ik heb het zelfs eerst in een proefstof gemaakt, stel je voor! Maar dat was vooral om iets uit te testen. Want dat is een gevoerd kleed. Dat is dus twee keer een kleed. En daar moet dan een rits tussen. Ik kan nog geen rits zetten in één keer een kleed. Maar wat bleek uit de test: dat kan zonder rits. Gewoon over de kop trekken. I-de-aal.
Na deze opkikker en tijdswinst, een mega-fout, ik weet begot niet hoe ik het heb gefikst, maar ik heb dat kleed in de verkeerde richting geknipt, dus in de niet-meerekkende richting. En dat in dure stof! En toch is dat goed gekomen!
Verder heb ik betrekkelijk weinig geklungeld met het kleed zelf, op een foefelingske onder een oksel na (maar ik heb gewoon gedanst met mijn armen naar beneden).
Enfin, het resultaat moet toch goed gekomen zijn, want ik heb veel complimenten gekregen. Ook van mensen tegen wie ik op voorhand niet had verteld over deze uitdaging en me die dus gewoon, echt, spontaan, zeiden dat het een schoon kleedje was. Fier, ah ja.


Dit is de enige foto die ik er nu van heb en die heeft een voordeel en veel nadelen. Daarom dat die hier dus maar in 't klein staat. Het voordeel is dat ik er zelf nogal goed opsta en dat ge ziet dat het super fantastisch feest was waar ik me geweldig heb geamuseerd. De nadelen zijn dat het kleed er niet goed op staat, het staat zo boertig, het zelfgemaakte straalt ervan af en ik heb helemaal geen borsten meer. Misschien nog eens een fotoshootje doen in ons pril lentehofke, want al die complimenten, dat kan toch niet gelogen zijn?

2 opmerkingen:

  1. Voor zo'n schoot moet je zeker eens bij Sara de Rooij aankloppen! Die heeft daar ook wel een goed oog voor!

    en btw. het is omdat ik het nu lees dat ik het weet maar ik zou het anders nooit geloofd hebben dat het zelf gemaakt was! Dikke proficiat katelijne!

    xxx Seppe

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dat is een heel verhaal, waarvan in 't echt ECHT alleen maar de geslaagde kant te zien was
    schreef lut die al 35 jaar kan naaien

    BeantwoordenVerwijderen