We vertrokken met vertraging omdat een autoraampje niet meer wou sluiten. Maar met wat duct-tape was het toch redelijk gefikst.
Eerste stop: Casapueblo waar we maanden geleden ook waren. Intussen is de kunstenaar van dit maffe huis gestorven. De picknick had er meer dan gesmaakt, het uitzicht daar is echt fantastisch.
Daarna doorgereden naar Punta del diablo. Een heerlijk kustdorpje, slaperig midden april... Wat jammer is aan reizen in dit seizoen (herfst) is niet zozeer af en toe een regenbui, maar wel dat het zo vroeg donker wordt. Als je na 18u toekomt, heb je eigenlijk geen idee van de omgeving. We aten er zeer lekker bij Il Tano en vergaten dat we in Uruguay waren. Een plek om nog eens naartoe te gaan!
We sliepen twee nachten in Apart Hotel Los Pecados de la Viuda en dat was prijs/kwaliteit dik in orde. Spijtig van de het dode eekhoornachtig beestje in het zwembad. Beetje griezelig.
De volgende ochtend gingen Michiel en ik samen joggen, dat was heerlijk, vooral door het prachtige strand. Een dolfijn zwom met ons mee, walvissen hebben we niet gezien al waren er een paar dagen voordien wel een aantal gesignaleerd.
En dan iets waar ik lang naar had uitgekeken: Cabo Polonio! Dit hippie-kustdorpje ligt in een beschermd natuurgebied. Je stapt in een mega-jeep en na een ritje van een klein halfuur over duinwegen en een stuk over het strand, kom je aan in het dorpje. We aten er verschrikkelijk slecht (het reisgezelschap vond dat dat er wel bij hoort, maar ik word echt slechtgezind van een tortilla gemaakt van diepvriesfrieten). We deden niet meer dan langs de kust wandelen, schelpen verzamelen en de zeeleeuwen zien, maar het was fantastisch. Uruguay heeft een vreemde regel dat kinderen onder de acht jaar niet op vuurtorens mogen (dat was ook in Colonia al zo), dus dat hebben we aan ons laten voorbij gaan.
Er hangt echt een bijzondere sfeer, beetje spijt dat we er niet zijn geweest in de zomer (hoewel er dan teveel toeristen zijn naar 't schijnt, tis altijd wat). Michiel kocht op het einde nog een stuk cake van een man die misschien eens een kammetje door zijn baard zou mogen jagen. Er zaten groene spikkels in, maar wat het ook was, het had geen effect op Michiel.
We maakten nog een mooie duin- en strandwandeling in Punta del Diablo. Natuureducatie aan zee, vader en dochter waren in hun nopjes bij het zien van een dode vis.
Dan verder naar de Laguna van Rocha. We stopten eerst voor een een zeer lekkere lunch bij La Folie in La Paloma (al hadden ze geen melk in huis waardoor ik heb gepast voor de cortado achteraf, het blijft Uruguay :-)
De weg naar de Laguna is een van de 'hoofdwegen' maar is niet verhard, en er is ook geen enkele toeristische voorziening. Jammer, want het is daar zeer mooi. De weg lag er echter verschrikkelijk bij, de natte zomer zat er zeker voor iets tussen. Na een tijd hebben we het moeten opgeven, onze huurauto is helaas geen 4x4. Nog even te voet verder, maar het was gewoon nog te ver naar het mooie stuk en er stond heel veel wind.
Dan maar doorgereden naar José Ignacio, zeg maar het Knokke-Heist van Uruguay. We aten een croissant bij een Frans bakkertje en kochten er ook brood en kaas voor 's avonds. Het appartement voor die nacht viel tegen, zeker in vergelijking met de vorige nachten in Punta del Diablo.
De volgende ochtend regende het hard en stond er opnieuw veel wind, we zagen rond de vuurturen van José Ignacio spectaculaire golven! Het komt niet zo over op foto, maar het was echt wel spectaculair. Mijn schoonvader heeft zeker beter foto's!
Die laatste dag was een echte reisdag, want we reden helemaal door tot Colonia. Onderweg lang moeten wachten op een wisselauto, want het raampje hield het echt niet meer. Afstanden, het is toch allemaal relatief. Uruguay staat bekend als een klein land (hoewel zes keer groter dan België...) maar de afstanden in dit kleine land vallen me toch dik tegen.
Maar Colonia was weer fijn!
Het waren leuke dagen, soms wat wind en regen, maar een mooi stuk Uruguay... We gaan zeker nog eens terug. En dan begonnen we aan het tweede stuk van de reis: Iguazú! Dat reisverslag lees je hier.
*Oostkust... dat moet zeker zonder hoofdletter? Zo klinkt het beter: precies alsof het te vergelijken is met de Oostkust van de VS!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten