Reisverslag: Iguazú

Het tweede stuk van onze reis met de ouders van Michiel begon pittig omdat de boot vanuit Colonia naar Buenos Aires meer dan een uur vertraging had. En we hadden al maar net genoeg tijd om onze vlucht te halen. En het was zéér druk: tijdens de Paasweek gaan alle Uruguayos en Argentijnen op verlof. Met alle gevolgen vandien...
Wat later dan voorzien kwamen we dan toch aan in Puerto d'Iguazú. We hadden een appartement geboekt: prijs/kwaliteit zeker in orde, maar basic.

Puerto D'Iguazú is een lelijk stadje. Echt een lelijk stadje. Schreeuwerige plakkaten die toeristen moeten lokken, overal TL-licht, veel vuil en stinkende auto's. Wat een contrast met het natuurwonder twintig kilometer verderop...

We begonnen de dag na aankomst met de Argentijnse kant van de watervallen. Hoogseizoen, ik zei het al, dus wel even aanschuiven voor het treintje dat je naar het verste punt brengt. Een pretparkgevoel dus... Gelukkig zijn er coaties die afkomen op al het lekkers dat toeristen achterlaten. Spijtig genoeg geen enkele deftige foto van die beestjes.
Een kilometer wandelen naar de Gargante del Diablo: de grootste waterval. Indrukwekkend, zo'n grote hoeveelheid water die daar naar beneden dondert! Je wordt er goed nat van het waternevels.

Maar de grootste verrassing kwam toch daarna. Er zijn nog twee wandelcircuits en die geven een machtig uitzicht op de watervallen. Het is zó groot, zo impressionant! En tel daar dan nog de regenbogen bij.

Jammer van het bruine water... dat was dertig jaar geleden nog helemaal anders. Er was toen veel minder ontbossing. Minder bomen betekent minder boomwortels om zand en sediment bij te houden, dat stroomt dus nu allemaal mee met de brede Iguazú rivier. Met blauw water moet het helemaal een sprookjesdecor geweest zijn.

Onze picknick was bijzonder, met een vijftal prachtige tropische vogels die maar al te graag poseerden. We zagen ook een kaaiman en een aantal grote schildpadden.

Het was echt een prachtige dag, perfect weertje. We stonden versteld van de vele mooie kleurrijke vlinders, er fladdert daar zoveel schoonheid voorbij!

De dag erna trokken we naar de Braziliaanse kant van de watervallen, via de eigenaar van het appartement hadden we een taxi geregeld. Weer een stempel bij in ons paspoort.
We vonden deze kant minstens zo indrukwekkend als de Argentijnse kant. Picknicken met uitzicht op die watervallen: echt fantastisch.

We maakten ook een korte wandeling over een paadje in het oerwoud, supertof.

Van deze kant zie je nog meer hoe groot het allemaal is: tot wel 270 watervallen (afhankelijk van het seizoen, maar toen wij er waren was er véél water), over een afstand van bijna drie kilometer... echt immens. Ook hier kon je via bruggetjes tot bijna tegen de watervallen, ongelofelijk.

Ik moest heel hard lachen met een mevrouw die stond te fotograferen met een regenponcho van de Niagara Waterfalls... Ze wist te vertellen wat we al eerder hadden gehoord: dat het hier veel indrukwekkender is. Niet voor niets één van de zeven wereldwonderen...
Volgens de reisgids heb je twee uur nodig om deze kant te bezoeken, maar wij deden er vlot vier uur over. We hebben ons daarna gerept door het nabijgelegen vogelpark. Een blitzbezoek maar echt de moeite, je komt heel dicht bij de toekans, de papegaaien,... Heel blij dat we dat toch nog even gedaan hebben.

En toen werd het nog beter, want we hadden een excursie geboekt voor een volle maan-wandeling... Opnieuw de Argentijnse kant dus. Vier avonden per maand, enkel als het goed weer is, kunnen een paar honderd mensen genieten van dit spektakel. Helemaal anders dan de duizenden bezoekers overdag...
Misschien ooit op een chirokamp, maar verder was ik me er weinig van bewust hoeveel licht zo'n volle maan geeft. We tuften met het treintje door het donkere woud, met al z'n geluiden, de maan reflecteerde op de rivier, heel rustgevend.
Het wandelen naar de Gargante del Diablo was al geweldig, de ontmoeting met de waterval was gewoonweg magisch. Heldere hemel, volle maan en het water dat maar raast. Adembenemend, dat woord was echt van toepassing.

De volgende dag afgereisd naar Buenos Aires... héél toffe stad, veel over te zeggen, maar dat is voor een volgende keer!
Het allerbeste aan dit hele avontuur is toch wel dit: dat we zoveel mogelijkheden hebben om hier te reizen!

Voor we naar Iguazú trokken, zagen we eerst een stukje Uruguay. Dat lees je hier.