Reisverslag Chile: vulkanen en meren

Chile is de perfecte reisbestemming.
Wat een ongelofelijk landschap.

Wat de reis echt geweldig maakte, waren een paar fantastisch overnachtingsplekken. Ik had me vooral laten leiden door Lonely Planet en dat was een perfecte keuze. Het is dan wel cool om te zeggen dat je op reis gewoon alles laat gebeuren en wel ziet wat er op je pad komt. Niet echt haalbaar met een kleuter en een rusteloze geest zoals de mijne. Restauranttips uit de Lonely Planet zijn niet altijd up to date, maar ik kan bevestigen dat ze er qua hotelkes boenk op zaten. Wij trokken naar Santiago en vervolgens naar de vulkanen en de meren in het Zuiden.

• Refugio Teski

Deze refugio ligt halverwege een vulkaan. Dat is kei-graaf. Als je die prachtige vulkaan kan zien tenminste en niet gewoon in de mist zit. Als je slecht weer hebt zoals wij kan je veel theetjes drinken en spelen met de houten blokken. Of een gezelschapsspelletje.

 

We genoten ook een paar uur in de tinja: een houtgestookt bad in de buitenlucht. Dat was zalig al was het slecht weer en was het water net niet warm genoeg. Het was overal in de Refugio niet warm genoeg, we waren twee dagen het enige gezelschap en dan was het niet de moeite blijkbaar om de haard of verwarming aan te zetten. En de temperaturen zaten toch niet zo heel ver boven nul... De douches waren ook koud.

Drie dagen hebben we gewacht op mooi weer. Drie dagen zaten we vast in de wolken. En voor wie niet op z'n gemak is in de mist, is dat een beproeving. Gelukkig maakten we een daguitstap naar de vallei van Cochamó (waw!) en zagen we de watervallen van Petrohué nog net voor de regen/mist/miezer begon. Maar de beslissing om dan toch een dag langer te blijven werd beloond, eigenlijk kregen we vulkaan Osorno te zien... En plots zagen we de stoeltjeslift bewegen, er waren wat mannen onderhoud aan het doen en die hebben een centje extra verdiend. We mochten dus naar boven. We stonden boven de wolken, in een prachtige zon, met allemaal sneeuw. Waw. Het volgende uur een jachtig wolkenspel waarbij we soms kilometers ver konden zien en dan weer afdaalden in de mist. Zeer straf.

Saltas de Petrohué

Volcano Osorno

• Refugio Tinquilco

Deze Refugio (sorry, geen foto) is wat berghutachtig en ligt net naast het Nationaal Park Huerqueque. Dat park is een ongelofelijk mooi nationaal park dat zeer goed onderhouden is.

Lago Tinquilco en in de verte Volcano Vallarica

Het is een mooie Refugio, met de hand gebouwd door de eigenaar Patricio aan een blauw meer, moeilijk bereikbaar met de auto, of toch zo'n klein huurautootje waar je niets mee voor wil hebben. Het laatste stukje deden we dus te voet. De aanpak is super persoonlijk en we werden heel lief ontvangen door één van de zonen van Patricio die meteen een theetje maakte met kruiden voor onze zieke dochter en haar kleren wou wassen. We aten er heerlijk wat de pot schaft aan een lange tafel met een vriendinnenclubje uit Santiago, een super sympathiek koppel uit Canada en twee Braziliaanse wetenschappers op zoek naar insecten.
We maakten een fantastische wandeling vanaf de hut naar boven, naar de meren. Oona vond het allemaal prima, ze had twee dagen lang alles uitgekotst en wou alleen maar slapen, ze had het naar zin in de draagrugzak. Het was heel mooi, langs twee watervallen en mooie uitzichtpunten.

Er zijn in dat park nog wel meer wandelingen maar die zijn veel zwaarder en langer (meerdaagse trekkings) dus we bleven er maar twee nachtjes. 
Patricio is een wijs man die van het leven geniet en graag kookt op een duurzame manier: lokaal en puur. Hij moet juist nog vlees schrappen van zijn menu en dan is't in orde.  Het ontbijt bestaat uit huisgemaakt brood en verschillende originele confituren (peer met gember, hmm). Een heel eenvoudige kamer maar er is een bibliotheek én een wijnkaart. Chile is een topland, alleen al om de wijn. En om mensen zoals Patricio.

• La Baita

Dat is zo'n prachtige plek, in nationaal park Conguillo, het is daar ZO mooi.



























La Baita is geweldig omwille van de ligging, aan de vulkaan de Llaima die in 2008 nog eens goed is uitgebarsten.  Het is er zó stil, je zit echt in het bos. En als je geluk hebt (zoals wij) zie je condors vliegen aan de hoge heuveltoppen. Er zijn op het domein een paar weggetjes naar uitkijkpunten, kleine steile wandelingen die de moeite lonen. De kamers zijn gezellig, en alles is gemaakt van hout. De inrichting van het restaurant is tof met een gigantische openhaard en goed uitgekozen kunstwerkjes en artisale kunstwerken.Maar er is nog meer. Wasco's. Hangmatten. Verkleedkleren. Asterix en Obelix in het Spaans.

Lekkere huiswijn voor een belachelijke prijs. Fantastisch ontbijt met onze nieuwe favoriet palta (avocado geplet met zout en peper) en zelfgebakken broodjes. De veggiepizza is fantastisch. En alles wordt geserveerd in mooie houten kommetjes en schalen. We logeerden in het hotel, maar er zijn ook cabañas te huur. Ze hebben ook een tinja en Michiel deed er een soort van touwenparcours, canopy. 

• De nachtbus

Ja, dat verdient hier toch ook zijn plek. We reden van Santiago naar Puerto Varas met Cruz del sur. Voor ons alleen het beste, dus we kozen voor een duurdere zetel, en wat een luxe, zeker tegenover een vliegtuig. Het was een vlotte rit, Michiel en ik konden allebei wat slapen hoewel de bus vaak moet stoppen voor péage. We reden in de omgekeerde richting met Turbus, van Temuco van Valparaíso. De service is iets minder, maar we klagen niet, het was ook weer een heel vlotte rit. 

• Casa Felipa

Deze vond ik via booking.com en het was een toppertje. De ligging, bovenop de leukste heuvel van Valparaíso was ideaal. We doorkruisten de stad met funiculars, gedeelde taxi's en onze voeten en het was allemaal prima.

We arriveerden al om 8u 's ochtends en we dachten gewoon onze bagage af te zetten, maar konden al over de kamer beschikken (warme douche!). Heel vriendelijke mensen die er alles aandoen om het naar je zin te maken. Zelfs de kamer opruimen (waar we niet aan hadden gedacht dus we waren licht gegeneerd over de rommel (chaos) die we hadden achtergelaten).

En dan nog eervolle vermeldingen voor Casa Azul (goed hostal, niet meer of minder) in Puerto Varas en Hostaria !école! in Pucón waar we niet sliepen maar wel zeer lekker aten in hun vegetarisch restaurant.

Echt een aanrader en ik ben héél blij dat we de kans hadden om dit allemaal te zien...