donderdag 26 december 2013

Zomers en winters kerstmenu

En wat stond er op de menu? Oh, lekkere dingen. Ik had ondanks de hittegolf hier veel goesting in typische Belgische winterdingen (aardpeer! witloof!). Maar een mens past zich aan, nietwaar. Een lichte zomersalade voor Kerstmis maken dat vind ik nu wel echt té raar (net zoals kerstballen met het opschrift 'let it snow' in een kerstboom hier wat verderop). Dus ik kwam uit op een soort zomer/winter compromis menu. Het was eten voor minstens zes man en we aten nogal weinig omdat het gewoon zo warm was (of omdat de gin-tonic ook wat straf was, dat kan ook). Gelukkig kan er veel bewaard/ingevroren worden.

Hapje: parmesaankoekjes




  • De chef: Ottolenghi. Onder veggie-fans een grote favoriet en ik ga me eens een boek aanschaffen, yummie
  • Het oordeel: ongelofelijk lekker. En straf dat het gelukt is met die oven hier, de madeleine-cakejes eerder deze week zagen zwart. Het is zoals de oven waarmee ik heb leren bakken bij ons mama thuis: met liefde behandelen, zachtjes. De lekkere smaak kan ook aan de kwaliteit van de parmezaan liggen. Michiel is hier één keer naar de supermarkt geweest en kwam terug met een gigantische blok ingevoerde parmezaanse kaas. Zonder op het prijsetiket te zien en ik kan u zeggen dat ge er héél véél kilo's slechte Uruguayaanse kaas van zou kunnen kopen. Het is maar waar de prioriteiten liggen in het gezinsbudget, nietwaar.
  • De aanpassing: ongeveer alle verhoudingen heb ik gegokt wegens geen weegschaal maar dat is goed gekomen. Het maanzaad heb ik vervangen door wit en zwart sesamzaad. Daardoor werd het echt mooie koekjes, maar ik proefde weinig verschil met het gewone sesamzaad. Cayennepeper had ik ook niet maar dat lijkt me geen ramp.
  • Het recept: (bedankt Jonge Sla voor de inspiratie/vertaling)
Voor ongeveer 40 kleine koekjes: (euh ja, er zijn er hier nog zo'n 30)
210 g bloem
1/2 tl bakpoeder
1/2 tl paprikapoeder
snuifje cayennepeper/chilipoeder
snuifje zout
1/2 tl zwarte peper uit de molen
165 g boter, op kamertemperatuur
165 g parmezaankaas, fijn geraspt
ca. 50 g maanzaad
1 ei

1. Meng bloem, bakpoeder, paprika, cayennepeper, zout en peper in een kom.
2. Meng de parmezaan met een houten lepel grondig onder de boter. Voeg de bloemmengeling toe en roer alles tot een homogeen deeg.
3. Leg een stuk plasticfolie op je werkvlak en schep er de helft van het deeg op. Vorm het, in het plastic, tot een langwerpig stammetje (rond als je ronde koekjes wilt, hoekig als je hoekige koekjes wilt). Doe hetzelfde met de tweede helft van het deeg. Laat het deeg zo minstens een halfuurtje in de koelkast rusten.
4. Spreid de maanzaadjes uit in een grote platte schaal. Bestrijk de deegbalkjes met ei of eivervanger en rol ze door de maanzaadjes, zodat ze helemaal bekleed zijn met maanzaad. Pak ze weer in en laat ze nog minstens een uur in de koelkast rusten (kan ook langer, tot enkele dagen, of je kan de deegbalkjes goed ingepakt invriezen tot je er koekjes van wilt maken).
5. Verwarm de oven voor tot 170°. Bekleed een bakplaat met bakpapier. Snijd met een scherp mes plakjes van de deegbalkjes, zo’n 7 mm dik. Leg ze op de bakplaat, met minstens 3 cm tussen de plakjes – ze zullen nog wat uitzetten. Bak ze ongeveer 12 minuten in de oven, tot ze lichtbruin zijn. Als ze sterk bruinen, gaan ze bitter smaken en is het om zeep.
Bewaartijd: minstens enkele dagen, op kamertemperatuur.

Voorgerecht: Bietenslaatje met auberginedip
  • De Chef: mezelve op inspiratie van velen en, opnieuw, Ottolenghi
  • Het oordeel: het slaatje was lekker maar miste toch ergens iets. De auberginedip is ongelofelijk lekker. Ik had nog nooit aubergines geroosterd in de oven, maar je moet er niet bang van zijn, dat gaat heel gemakkelijk en is ZO lekker. We aten dit met pitabroodjes, die maakte ik niet zelf, helaas.
  • De aanpassing: ik had cashewnoten in gedachten voor het slaatje, maar in de kast stonden alleen nog maar pecannoten. Dat was ook lekker. Granaatappel was er hier niet, maar dat is dan toch ook vooral voor het visueel effect, niet? Ik miste hier wel de lekkere fetakaas van de Turk bij ons achter de hoek. Ik liet me verleiden tot een duur pakje mini-fetablokjes met niet al te veel smaak, tja.
  • Het recept: (bedankt Photo-copy voor de inspiratie/vertaling)
2-3 aubergines
70 g tahinpasta (ik zou voor 2 aubergines volgende keer iets minder nemen)
4 el water
2 kl honing
2 teentjes look geperst
3 el fijngehakte peterselie
1/2 chilipepertje (fijngehakt)
1 komkommer (geschild, ontpit en in stukken gesneden)
100 g kerstomaatjes
sap van 1/2 citroen
pitjes van 1/2 granaatappel
zout en peper
olijfolie

Rooster de aubergines onder de grill, gedurende 1 uur tot de aubergines volledig zwart geblakerd zijn of ineengezakt. Je moet ze wel eerst doorprikken vooraleer ze ze onder de grill legt, want dat durft anders te ontploffen.

Laat de aubergines afkoelen, snij ze door en schep er het vruchtvlees uit (zorg dat er geen schil bijzit). Laat het vruchtvlees gedurende een halfuurtje uitlekken in een vergiet.

Hak het vruchtvlees grof, doe in een vrij grote kom, roer er de peterselie, tahin, citroensap, water, look, honing, komkommer en chili onder. Snij de kerstomaatjes in twee, haal er de pitjes uit en roer ook onder de auberginedip.

Besprenkel de dip met de granaatappelpitjes en een straaltje olijfolie.

Voor het slaatje
4 bietjes en 6 worteltjes (dus ongeveer evenveel biet/wortel) raspen. Dat mag nogal grof. Een dressing maken van olijfolie, veel citroensap, lepeltje honing, zout, peper, veel geroosterd paprikapoeder. Slaatje afwerken met gehakte cashew/pecannoten en wat fetakaas.

Het hoofdgerecht: pompoenragout met zoete aardappel 'Hasselback'




  • De Chef: Jonge Sla (ah ja, ik was op haar blog blijven hangen) en  Philippe Van den Bulck, die een feestmenu samenstelde voor Eva vzw.
  • Het oordeel: Oh, wat een heerlijke ragout. Het was alleen superwinters. En dat is ook een serieuze vullende schotel. Maar zeer lekker door de subtiele kruiding van salie en kaneel en gember (moet ik wat vaker gebruiken). Daar zou ik zelf nooit zijn opgekomen! En die aardappel was Michiel zijn favoriet, dat kan ook door de gelijkenis zijn met een zeekomkommer, zo zei hij het zelf. 
  • De aanpassingen: De ragout liet zich hier gemakkelijk maken. De patat was een ander verhaal, zie comments in het recept.

2 uien, gesnipperd
4 teentjes knoflook, fijngesneden
Stukje gember van 2 à 3 cm, fijngesneden
2 el fijngehakte salie, vers of gedroogd
Kaneelstokje van 2 cm (of een mespunt gemalen kaneel en misschien nog wat meer, naar smaak)
1 kleine kastanje- of flespompoen, geschild, ontpit en in blokjes gesneden (ca. 450 g gekuist gewicht)
Ca 400 g tomaten, vers of uit blik, in stukken gesneden
500 à 600 g gekookte witte, bruine en/of rode bonen, uit blik of zelf gekookt
Scheut rode wijn
Wat suiker of een interessante stroop (ahorn, melasse…), tenzij je tomaten ongewoon zoet zijn voor de tijd van het jaar
Cayennepeper
Zout
Olijfolie
 
1. Stoof de uien met wat zout in de olie tot ze zacht zijn. Voeg de pompoen, knoflook en gember toe en roerbak ze zo’n vijf minuten.
2. Voeg de tomaten toe en breng het mengsel aan de kook. Voeg de salie en kaneel toe. Mix de helft van de bonen en roer ze onder de saus. Als je bonen melig of pappig zijn, mix ze dan allemaal. Laat de ragout zeker twintig minuten sudderen, tot de pompoen zacht is. Voeg halverwege de overige, hele bonen toe. Breng de ragout op smaak met een scheut wijn, wat suiker of stroop, zout en cayennepeper.

Voor de zoete aardappelen
4 bataten
150g sojaboter (ik deed gewone boter)
1 dl hazelnootolie (niet te vinden, ik pakte in ruil sesamolie,zeer lekker)
1 teentje geraspte knoflook
1 tl verse tijm (heb ik vervangen door rozemarijn en verse oregano)
12 blaadjes laurier
gemalen peper
zeezout

Schrob de zoete aardappelen goed schoon en steek onderin elke zoete aardappel overlangs een houten spies (ofwel deugden de beschikbare spiesen niet, ofwel heb ik niet genoeg force, maar ik heb deze stap gedwongen overgeslagen). 
Snij met een scherp mes dunne sneetjes van 1 mm tot tegen de houten spies, zo vermijd je dat je de zoete aardappel volledig doorsnijdt. Leg een half uur in ijskoud water zodat de plakjes open komen te staan (dat lukte maar half, maar goed).

Smelt de (soja)boter samen met de hazelnootolie, de knoflook en de tijm in een pan en bestrijk daarmee ruim de zoete aardappelen, vooral tussen de plakjes (dat is echt giga veel boter, ik heb de rest van de boter over de aardappelen gegoten. Aardappelen dus in een ovenschotel leggen, ah ja). Kruid met zeezout.

Verwarm de oven voor op 180°C, steek hier en daar een blaadje laurier tussen de schijfjes zoete aardappel en zet alles in de oven. Gaar de zoete aardappelen in ongeveer 50 minuten.(ik heb een paar keer de schotel uit de oven gehaald en de aardappelen opnieuw ingestreken met alle boter die in de schotel stond, precies of ik was een kalkoen aan het bereiden, haha)

Volgens het recept was er nog een sausje bij, maar dat maakte ik niet, ik dacht gewoon te gaan voor een klodje zure room (of iets dat daarop lijkt en hier te vinden is) maar geen menu compleet zonder dat ik iets vergeet. Enfin, we hebben het niet gemist. 

Het dessert: speculaasbrokjes-mascarpone-besjes

De speculaas maakte ik zelf maar was niet helemaal een succes (teveel boter en suiker in de verhouding tot bloem, het gebrek aan een weegschaal weetjewel). De mascarpone was ook weer duur, de besjes goedkoop, lekker en van hier. Beetje limoen en suiker bij de mascarpone en dat is het dan zo wel.

Ik heb al terug honger als ik dat hier allemaal zo schrijf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten