dinsdag 9 januari 2018

Kerstvakantie: 8 dingen, 6 beelden

  • Ik kreeg van Michiel een fleecedeken met mouwen. Om in de zetel te kunnen schrijven. Aartslelijk. Fantastisch. Ik trok het meteen aan en kwam de volgende twee uren niet uit de zetel (sorry Juno, zoek zelf maar het hoedje voor de pop)
  • Ik ging met Oona naar het bejubelde 'Bonte Nacht' van Tuning People en De Maan. Dat was heerlijk. De voorstelling vond plaats in De Studio in de grote zaal, en daar zit je op zachte bankjes naast elkaar en niet op klapstoelen. Het is echt heerlijk om, met Oona dicht tegen me aan, te kijken naar een wereld die zich ontvouwt en dan haar hartje te voelen, haar ademhaling te volgen. Ik beleef de voorstelling dan mee via haar. Stop de tijd, oh alsjeblief, want dit maakt het moederschap nog beter dan alles wat ik me ooit al had kunnen voorstellen. 
  • We gingen een paar dagen naar Utrecht. Het Nijntje-museum was de max. Te druk, dat wel, maar Juno vond het allemaal fantastisch en Oona ook, al is ze eigenlijk echt te groot. 
  • We nodigden twee keer vrienden uit voor een brunch. Ik maakte sandwiches én scones én een zuurdesembrood. Het gaat trouwens heel goed met de zuurdesem, ik heb de basis echt onder de knie. Nu wissel ik al eens qua bloem (spelt, donkerder/lichter,...) maar aan het echte avontuur (bagels! rozijnenbrood!) waag ik me nog niet. Een huis dat om 9u 's ochtends ruikt naar allemaal versgebakken dingen, daar word ik absurd gelukkig van. Dan is het écht vakantie.
  • Ik kookte nog veel meer. Voor kerstavond een ietwat saaie Biet Wellington als alternatief voor een gevulde kalkoen. Voor kerstdag drie side-dishes voor bij de raclette. En voor oudjaar kon ik me weer laten gaan, met een klein buffetje, volledig plantaardig trouwens, voor 12 personen. Misschien nog eens apart over schrijven, want ik heb me er echt mee uitgeleefd.  
  • Ik had deze vakantie een hardnekkige verkoudheid. Koppijn, snot, beetje keelpijn en dan zat het op mijn longen. Een spurtje om de trein te halen en het werd zwart voor mijn ogen. Oudjaar vieren met een cocktail van dafalgan en rode wijn. En zo weinig energie.... pfft. Insert zelfmedelijden!
  • Ik ging naar Dans Dans op Wintervuur. Dat was verschrikkelijk want er was duizend man te veel. Dat was fantastisch want wat hou ik van die muziek. 
  • We zaten een tweede keer samen met een groepje voor een droom over co-wonen... Wordt vervolgd (of dat hoop ik toch). 













1 opmerking: