Zeer Kort Verhaal - Niet genoeg

Soms heb ik het gevoel dat ik het niet intens genoeg heb beleefd, dat het meer had moeten zijn, groter en heviger, het was zo gewoon, op dat moment, al is alledaags niet het juiste woord, en ik kan nu toegeven hoe weinig bijzonder het voelde toen, hoe het gewoon gebeurde, en ik zie vooral hoe ik mijn herinneringen heb geforceerd en van een hevige regenbui een genadeloze storm heb gemaakt, en hoe ik een kom pudding het aura heb toegedicht van een laatste avondmaal, ik weet het, ik heb elk gebaar en elke zucht, ik heb alles groter gemaakt, achteraf, dat besef ik nu, dat ik betekenissen ben gaan zoeken, dat ik in de dagen, weken erna heb gestapeld met woorden, met zwaarte, en hevigheid, omdat alles toch meer zou zijn, belangrijker, groter dan hoe het in werkelijkheid was, en ik besef dat ik een constructie heb opgezet, en dat ik een rol voor mezelf heb verzonnen waarin ik veel meer heb gedaan dan wat ik deed, want dat was weinig en vreemd genoeg, heel gewoon, en dus leef ik in een leugen maar met die leugen is het eenvoudiger leven dan met het idee, of beter, of erger, dan met de waarheid, dat het gewoon was, dat zijn sterven heel gewoon was, gewoon ademen en dan niet meer.