Het briefschrijfproject

Ik wil u binnenkort een brief schrijven.
Een echte. Die ginder met de post vertrekt en hier met de post in uw brievenbus toekomt.
Ik ga dat goed doen.
Ik zal mooi papier zoeken. Ik zal eraan voelen. En verder zoeken als het niet is wat ik zoek. Het papier met het juiste gewicht, de juiste textuur,  de juiste kleur wit.
Ik zal een mooie balpen kiezen. Ik zal nog eens zuchten dat ik nog steeds niet kan schrijven met een échte pen, maar ik zal ter compensatie een balpen zoeken met een mooie klare lijn, die glijdt over dat juiste papier en nooit geen klodders inkt achter laat.
Ik zal zegels kopen, ik zal uw adres en het mijne op de envelop schrijven en ik zal zoeken naar een postbus op de plek waar ik zal wonen, onderweg naar de bakker of een café

En op een dag ziet gij plots: een brief. Met een rood/blauw randje. By air mail. Par avion.


Ge weet niet wanneer, want ik, ik heb een heel jaar tijd.
Ge weet niet wat ik u zal schrijven. Zinnen beladen met heimwee of woorden die knetteren van zottigheid.
Ge weet niet hoe uitvoerig ik zal schrijven, want misschien ben ik wel bereid om veel pesos te betalen, voor niet meer dan een lange zin.

Dit zijn de spelregels.
Ik schrijf u een brief. Gij moet maar één ding doen: mij laten weten waarom ik u zou schrijven.
Stuur mij een sms, een e-mail, plak een post-it op mijn bureau. Ik wil woorden die ik kan herlezen waarom ik u zou schrijven. Dat mag beknopt. Er is misschien een korte goede reden. Dat mag uitvoerig als u denkt dat er argumentatie nodig is.
Vraag mij lief een brief en ik zal er u één schrijven. Maar vraag het niet luidop, want woorden die enkel zijn gezegd, worden te snel vergeten.
Dus schrijf, sms of mail mij kort: daarom wil ik van u een brief.


Dit is spannend.
Ik weet niet helemaal wie dit zal lezen, en wie er, een brief wil krijgen én mij dit zal laten weten. Misschien hebben wij elkaar al een tijd niet gezien en maakt dit jaar, wat is een jaar, weinig uit. Misschien zien we elkaar nu bijna elke dag en zal ik u toch ergens missen. Of gij mij. Of niet. Daarover kan ik dan schrijven.

Dit is spannend.
Wie zal mij het eerst om een brief vragen? Wie zal ik het eerst schrijven?

En dit is spannend.
Want ik kom terug. En dan zal het niet zijn zoals het was, want ik schreef u een brief.