- En waar gaan jullie naartoe?
Uruguay, een klein land in Zuid-Amerika. Het wordt soms omschreven als het Zwitserland
van Zuid-Amerika. Politiek stabiel, veilig en (relatief) welvarend.
We gaan een jaar wonen in
Montevideo, de hoofdstad. Dat ligt dicht bij Buenos Aires en
in principe niet aan de zee maar aan de rivier zoals je hieronder kan zien. Een estuarium, zegt de marien bioloog.
- Wat gaat Michiel daar doen?
Michiel werkt voor IMDC als marien bioloog. Hij zal als
environmental manager meewerken aan een groots project in de haven van Montevideo. Die haven wordt namelijk uitgebreid en Michiel zal dus een milieu-effect rapport moeten schrijven. Ik zal het later nog eens wat uitgebreider uitleggen, als ik het zelf beter weet. Een fotooke van de haven, die zoals je dicht dicht bij de stad zelf ligt.
Half oktober, een maand later dan in de oorspronkelijke planning . Maar dat is nog heel snel. Spannend.
Dat ik het begot niet weet! Gewoon het
expatwife uithangen
(fitness - wijntje - shopping mall - wijntje) zal ik snel beu zijn. Sowieso zou ik snel een cursus Spaans volgen, zodat de communicatie wat verder gaat dan wat woorden en veel gebaren. Ik heb ook nog drie ideeën:
- vrijwilligerswerk (iets jeugdwerkachtig zoals in the good old days of aan de balie van een cultuurcentrum)
- veggieburgers maken/verkopen (het pas ontdekte Happy Cow vertelt dat er 12 veggie-adresjes zijn in Montevideo. Er is dus een markt, maar een uitgebreide business case volgt later :-) )
- schrijven (een roman bedoel ik dan. Ambitieus, ja. Maar het voelt als het moment om het te proberen. Ik geef mezelf 30% kans dat het lukt om een boek te schrijven. En dan ongeveer 10% kans dat het goed genoeg is om iets mee te doen. Maar ik denk dat er veel mogelijk is in een land waar ik vele avonden schrijvend op een terras kan doorbrengen)
Misschien is dat allemaal te combineren, misschien ga ik
nog wel iets volledig anders doen.
- Wat zeiden ze op je werk?
Mijn baas had een pruim vast toen ik het hem zei en had die
bijna naar mijn hoofd gesmeten. Maar ik had al gezegd dat ik bij het
tofste bedrijf ter wereld werk, dus die pruim werd niet gegooid en iedereen is blij voor mij. Wat niet wegneemt dat het behoorlijk
shitty is dat ik een nu gewoon een jaar verdwijn terwijl het echt goed gaat met Vlieg én dat er fantastische ambitieuze plannen op tafel liggen. Mijn takenpakket is ook superdivers en dat is heel leuk voor mij, maar niet eenvoudig om een vervanger voor te vinden. En er gaan taken bijkomen bij mijn lieve collega's die het al zo druk hebben en daar voel ik me niet goed bij. Daar lig ik zelfs een beetje van wakker. Ik ga in elk geval nog super hard werken deze maanden om nog zoveel mogelijk dingen op de rails te zetten en om mijn vervanger goed te briefen.
- Wat gaan jullie met jullie huis doen?
Verhuren. Maar aan wie of wat, dat weten we nog niet. Het gaat in elk geval vreemd zijn, andere mensen in ons huis.
Hablo un pocito de Español! Ik kan eten bestellen. Dat lijkt me essentieel. Verder zien we wel. Michiel sprak geen woord tot twee weken geleden maar heeft dankzij een zeer intensieve cursus al veel onder de knie. En dan maakt hij 's avonds zijn huiswerk... De voorbeeldige student.
Ja, Oona!
Joejoegwaj!
We zien dat helemaal zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten