Ik vind soms dat ik al zoveel moet organiseren in mijn leven, dat ik ruimte verdien rond eten en koken. Ik vind dat namelijk plezant, de supermarkt of de groentenwinkel binnenlopen en bedenken: wat eten we vandaag? Gevolg is dat er periodes zijn, zoals eind 2018, dat we echt elke dag naar de winkel gaan, soms zelfs twee keer op een dag. Een supermarkt op 100 meter helpt daar natuurlijk niet bij. Nu is dat niet geweldig efficiënt. Bovendien eten we meer verschillende dingen als ik het wat op voorhand plan.
Tijdens ons jaar in Uruguay hebben we bijna élke dag iets anders gegeten, ik heb toen bijna nooit tweemaal hetzelfde gemaakt. Heerlijk!
Tegenwoordig koken we thuis quasi helemaal vegan. De meisjes en ik eten nog wel een plakje kaas en we zwieren nog wel een bolleke mozzarella op de pizza's, maar ik verbaas me er zelf over hoe vlot we er in slagen om zo lekker te eten met alleen maar planten. Ik zou ook kunnen ratelen over de gezondheidsvoordelen, maar gezien een niet-aflatende verkoudheid/sinusitis, het is het moment niet. Al zal het dus niet aan een gezond voedingspatroon liggen...
Goed, meer variatie, minder boodschappen. We pakken dat dus sinds januari grondig aan met een weekmenu voor gevorderden. Het betreft een spreadsheet met daarin een tabblad vol met basisgerechten. Elk gerecht heeft een nummer, een link naar het recept of kookboek pagina zoveel, en de ingrediënten die niet standaard in huis zijn en dus zullen aangekocht moeten worden. Op een ander tabblad staat dan een kalender en dan is het maar invullen. Boodschappenlijstjes zijn ook heel snel gemaakt en we plannen netjes alles in. We hadden echt een goeie, lekkere maand. Ik geef het overzicht en de hoogtepunten!
-->
Laat ik beginnen met 30 januari, de dag dat we ons voornamen deze spinaziescones veel vaker te maken. Dat is echt zó lekker en met soep erbij is het een volwaardige maaltijd. En de meisjes vinden dat ook geweldig: cakejes als avondeten!
De dag daarvoor was ook super lekker: paprika's vullen met een rijstmengeling met gebakken champignons en lente-ui. Hier doe ik dan Violife gemalen kaas onder. Bovenop pasta gestrooid vind ik die niet geweldig (geen enkele vegan kaas trouwens) maar helemaal gesmolten en gemengd zoals hier: heerlijk. Daar dan baba ganoush bij (aubergine bij in de oven gooien) en Michiel en ik hebben nog een zalig sausje voor erbij.
Het valt ook op dat er drie gerechten staan uit Honger!, echt een super kookboek voor wie eenvoudige dagelijkse vegetarische kost wil maken. En af en toe wil grinniken bij de grappig geschreven recept.
Twee keer verse appelmoes (iedereen hier lust dat zo graag) en twee keer zeesticks: dat is de vegan-versie van fishsticks uit de AH. Ja, ik vind dat wel eens lekker, ha! Ook twee keer (rauwe) spruitjes, dat is wel uitzonderlijk, en ik ben eigenlijk de enige échte fan. Dus het zal voor dit jaar bij deze twee keer blijven denk ik.
Voor de pasta pompoensaus: een kort recept.
Snij een kleine pompoen (flespompoen of zo'n kleine oranje) in dobbelsteentjes en rooster deze in de oven met olie, peper, zout, komijn. Dat kan gerust een dag voordien.
Maak een witte roux met (plantaardige) boter, bloem en ongezoete amandelmelk. Pureer de pompoen met wat bouillon erbij en meng onder de witte saus. Kruid bij met peper, zout en nootmuskaat. Haal van het vuur en roer er dan een paar eetlepels edelgist bij. Dat ziet eruit als visvoer, maar geeft een heerlijke, hartige smaak. Ik vind dit lekker met rigatoni bijvoorbeeld.
Tot slot, de voorbije drie woensdagmiddagen hebben we ook telkens iets gebakken. Onze favorieten wortelcake, niet echt lekkere zandkoekjes (ik moet nog een beter plantaardig recept zoeken of andere margarine proberen....) en deze lekkere banaan-pecan muffins! Leuke traditie met mijn kleine koks, als we dan toch snoepen, dan doen we het beter goed!
Op naar februari, ik heb er al zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten