Helaas is deze foto niet echt representatief voor onze woensdagen. Ik vraag me meestal op donderdag af waar die vrije woensdag nu weer naartoe is gegaan. Ik wil niet zeuren over wasmachines, vaatwassers, boodschappen en al die zaken want dat is echt niet zó veel. Nee, de tijd lijkt soms gewoon te verdwijnen. En een middag 'gewoon thuis' gaat blijkbaar erg snel voorbij.
Maar. Deze woensdag was het dus dit plaatje. (Niet op de foto trouwens: een krijsende Juno die te moe was om de zeshonderd meter naar huis te steppen.)
We zaten in de speeltuin en ik las een boek. Een steengoed boek: Voor het vergeten van Peter Verhelst. Een boek over het verlies van een moeder, maar dan wel in de typische Verhelst stijl. Heftig, maar een aanrader!
Die middag kwamen zowel Juno als Oona eens nieuwsgierig meebladeren in mijn boek. Juno op zoek naar prentjes (ja, er staat soms een hertje in!) en Oona leest al eens een paar zinnen mee. En daarom vond ik het een geslaagde woensdag: omdat ik mijn dochters de liefde voor het lezen heb kunnen doorgeven.
We ruimden hier op de voorbije dagen en het viel me op hoeveel kinderboeken we niet in huis hebben. Het boekenrek op Oona haar kamer telt 83 boeken. Bij Juno staan er 32 (en ik had net een tiental babyboekjes weggehaald). In de living, in de grote boekenkast staan er nog eens 57. En wellicht slingeren er nog wel ergens wat rond.
De hoeveelheid speelgoed is hier echt vrij beperkt gebleven (al doen die rommelige mandjes iets anders vermoeden, ik weet het...). Maar hier geen overdaad aan plastieken brol, speelhuisjes of gigantische hoeveelheden blokken.
In tegenstelling dus tot de hoeveelheid boeken. Het ritueel om een boek uit te kiezen voor het slapengaan, is belangrijk en onverwoestbaar. Er gaat echt geen dag voorbij waarin er niet wordt voorgelezen.
Na de speeltuin gingen we nog even langs de bib. Voor nieuwe Nijntjes-boekjes (we hebben een kleine fan) en een boek over het heelal (Oona wil later onderzoeker worden). Ik griste snel nog het Slaapboek mee van Dr. Seuss. Als kind vond ik dat geweldig, dat was nog eens echte fantasie.
Michiel las Oona er vanavond uit voor en ze ging stralend slapen. Nog 172 mogelijkheden voor morgen.
Niks is zo fijn als om vlak voor het slapen gaan een boekje te lezen :-)
BeantwoordenVerwijderen