#icebucketchallenge

Ik werd genomineerd voor de Ice Bucket Challenge.
Ik deed dat dus.

Ik heb even getwijfeld of ik het wel wou doen. Maar ik deed het dus, maar wil er wel iets over zeggen en gelukkig heb ik een blog...

Er is al veel gezegd en geschreven over deze actie. Wat mij betreft, het is een zeer goede marketingcampagne, op heel korte tijd is er een merk neergezet, wordt er overal over gepraat,... dat zijn zaken waar elke marketeer van droomt. Ik vermoed dat er voor Vlieg ook zo'n actie te bedenken valt, maar de geniale insteek moet nog komen. Iets om binnenkort met de collega's te bespreken, ik kijk er al naar uit.

De actie is bedoeld om fondsen te werven en ik heb dan ook gestort, dat was ik eigenlijk al van plan zonder genomineerd te zijn. Wij geven wel vaker aan dat goede doel en dat doen we al langer, ook toen we nog meer op onze centjes moesten kijken. De regering heeft moeite om 0,7% van het  BBP aan ontwikkelingssamenwerking te geven, vuile trucs met gekochte schone lucht inclusief. Wij doen ons best om zelf ook minstens die norm te hanteren. Komaan zeg, 0,7% afgeven aan wie het moeilijk heeft, dat is nog altijd belachelijk weinig.
De kritiek op goede doelen in het algemeen, ik ga er hier niet op in. Dat is voor een andere keer, al flashen alle argumenten én mijn mening erover nu door mijn hoofd. Kijk, ik maak keuzes in projecten, omdat ik daarin geloof. Punt. Het staat iedereen vrij om dat niet of wel te doen. Dus wij storten voor een kleinschalig project in Ethiopië, Vlaamse en Europese natuurprojecten, noodhulp en structurele hulp aan grotere NGO's. En dit jaar dus, voor het eerst, aan de ALS-liga.

ALS-organisaties wereldwijd kregen al heel wat meer middelen (al lijkt de Vlaamse ALS-liga wat achterop te hinken). Maar YouTube geeft meer dan 10 miljoen hits en mij maak je niet wijs dat ze allemaal iets gestort hebben. En dat is nodig, want omdat ALS (gelukkig) geen ziekte is die miljoenen mensen treft, is het niet interessant voor de farma-industrie om hierin te investeren. Dus ik ben er absoluut van overtuigd dat de centen zeer welkom zijn. Ik hoop dan ook (in tegenstelling tot wat andere verzuurde mensen die zelf niets geven maar wel commentaar hebben) er wél geld gaat naar de administratie en onderbouw, om een professionele organisatie uit te bouwen, zodat al deze fondsen verstandig en strategisch kunnen worden besteed in een goede lange-termijn planning. De ALS-liga heeft de fondsenwerving voor onderzoek duidelijk samengebracht onder het project MinE met een duidelijke website.

Het filmpje dat de ALS-liga zelf heeft verspreid om hun boodschap te verkondigen, vind ik minder geslaagd. Maar het is waar dat de boodschap wordt bedolven door duizenden ijsemmers en het moet de ALS-patiënten en hun familie en vrienden veel pijn doen dat deze sterke campagne soms wordt gereduceerd tot onnozele weddenschappen.

ALS is een vreselijke ziekte. De mama van een goede vriend en vriendin is hier een paar jaar geleden aan overleden en dat heeft me serieus aangegrepen. Bij haar begon het zo onschuldig met het verliezen van haar stem, maar heel snel raasde de ziekte als een tornado door haar lijf, haar leven en dat van hun gezin.
Ik heb gelachen maar was ook zwaar aangegrepen door dit filmpje.

Het waterverspillingsargument vind ik echt complete waanzin. Hoeveel water sjas je elke keer (!) door de wc? Hoeveel water verspil je niet met een wekelijks bad? Carwash? Hoeveel water is er wel niet nodig om een stuk vlees of een tas koffie te produceren (zie watervoetafdruk)? Dát moet onze zorg zijn, en niet die ene emmer water die je (inderdaad) verspilt.

Dat het iets ludieks wordt, dat vind ik niet erg, dat is maar de verpakking en humor is een goede drager van boodschappen. Maar vervelend is dat je met zo'n filmpje toch wel heel narcistisch bent, een puur 'kijk naar mij'-ding. Ook al maak je een 'goed' filmpje waarin je netjes de boodschap opneemt, dan is het gewoon een 'kijk naar mij hoe ethisch correct ik ben' filmpje. Ik heb al een blog waarin ik over mijn leventje schrijf, met filmpjes erbij wordt dat dus nog meer egocentrisch. Na wikken en wegen heeft dit argument het toch niet gehaald en heb ik toch het filmpje gemaakt. En wie vindt dat het een narcistische daad is, wel die heeft gewoon gelijk. But let's move on.

Het moeilijkste vind ik het nomineren van anderen. Door mijn sociale afzondering hier heb ik nog met bijna niemand gepraat over deze actie, dus heb ik ook geen idee hoe de meeste van mijn vrienden hierover denken. En je kan ook gewoon de centen doneren, zonder dat narcistisch gedoe, dat is waar. Ik heb er zelf lang over nagedacht (zie ook de lengte van dit blogbericht) maar kan echt wel begrijpen dat iemand dit niet wil doen én hier ook goede redenen voor heeft. Dus ik nomineerde drie mensen maar zal graag naar hun argumenten luisteren als ze ervoor kiezen om het niet te doen.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties, ik zou zeggen, we gaan er eentje drinken, maar de volgende zes weken is dat nog een beetje moeilijk.