Jullie zijn bang dat ik tussen het aftellen door (nog 25 dagen) vergeet te genieten.
Ik kan jullie geruststellen.
Deze middag liep ik met een prinsesje aan mijn hand naar de Jardín.
De lente en de juffen worden gevierd en er is een baile.
In haar hoofd en het mijne is dat geen fuif, maar een bal.
Ik trek haar de prinsessenjurk aan en doe glitters op haar lippen.
En dan gebeurt de magie.
Ze straalt, ze geeft licht, ze glinstert, ze wedijvert met de heldere lentezon.
Zeven keer slik ik gelukstranen in want die zijn moeilijk te begrijpen als je drie bent.
Licht als vogeltjes stappen we verder, iedereen kijkt en het is onduidelijk wie er het meest geniet, zij of ik.
Ik laat haar achter bij de liefste juffen die er zijn en wandel, nog even licht, terug naar huis.
Het is een fantastisch jaar geweest, want ik was een échte koningin, met mijn koning en mijn prinses.
En ik had tijd om dat allemaal te beseffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten