woensdag 23 november 2011

mistig

Ik heb het gehad met de mist. Mist doet dicht. De wereld lijkt voortdurend op te houden, op elke hoek van elke straat, steeds het dreigement van het verdwijnen. Mist verbergt en verdwaast. Als een slechtziende zoek ik de hele dag naar mijn bril om toch iets te kunnen zien. Mist beperkt de wereld tot hier en nu en maakt elke afstand groter. In de trein zie ik de mist enkel langszij en dat maakt het dragelijker dan de frontale confrontatie. Maar ik moet, te voet, de fiets op (in een auto stap ik met dit weer sowieso niet in). Er is geen omweg mogelijk. Geen ontkomen aan. Ik kijk over Brusselse daken en zie wat ik gisteren zag, een grijze waas die niet wil verdwijnen.
In het donker zijn er sterren, de maan. En je weet wanneer het overgaat. Je wacht gewoon op dageraad. Maar mist blijft rondhangen als een vervelend jong dat niemand wil en haalt zijn slome schouders op.

woensdag 16 november 2011

App-reizen

Indien bezwaren, bedenkingen, verzuchtingen, ergernissen en dies meer tegen smartphones en tablets en apps in het bijzonder: sla dit over en lees het volgende stukje.

Op reis met de ipad, fijn! Met mijn data-abo heb ik geen roaming, dus de meeste apps gebruikte ik ofwel offline, ofwel op de wifi van de musea. Twee dingen die Antwerpen alvast kan leren van NY: gratis wifi en overal drinkfonteinen De app van lonely planet had ik op voorhand gekocht (1,59 dollar als ik me niet vergis). Een megakoopje want quasi alle info zit er overzichtelijk in. Handig zoeken, wijk per wijk. Offline volledig beschikbaar, alleen kan je locatie dan niet worden opgespoord. De combinatie met de papieren Rough Guide was perfect.
De app van het natural history museum is ook tof. Weinig inhoudelijke uitleg, maar je kan heel gemakkelijk een tour volgen. We gingen op ons eigen ritme, maar misten zo een aantal hoogtepunten niet. De app detecteert feilloos je locatie in het gigantische museum en wijst je de weg naar die bijzondere Brachosaurus. Of naar de toiletten, maar laat ons eerlijk zijn, pijltjes doen het daarvoor ook prima.
De app van MoMa stelde teleur, er was een manier om die te gebruiken als audio-guide, maar ik vond niet meteen hoe dat moest, hoe een nummer van een kunstwerk in te geven. Achteraf was het zo logisch als maar zijn kon en zag de app er goed en volledig uit, maar zo'n old skool audio guide is ook wel ok. Die kunstwerken, dat is al zo veel om visueel te verwerken, als ik dan ook nog eens naar de iPad moet kijken...
The new-york pass (een pass geeft je toegang tot honderden attracties) heeft ook een app, maar opzoeken in het boekje gaat eenvoudiger. Er is een functionaliteit om een planning te maken, maar het is gewoon nogal slecht gemaakt.
Het digitale hoogtepunt van de reis waren echter de NYSoundwalks. Gewoon audiobestanden die je rondleiden in een wijk. Heel hip en cool, soms een beetje erover, maar met een splitterke zodat we allebei konden luisteren, echt tof. Een echte meerwaarde voor je wandeltocht. Print de plannekes best op voorhand af, want wij switchten telkens tussen audio (af en toe op pauze als het te lang rood was) en het planneke, vrij onhandig. Bovendien werkt een ipad op dat moment niet voor een vrouw zoals ik, want ik wil het planneke draaien naar gelang mijn oriëntatie, maar de ipad draait telkens mee. Wellicht kan ik dat ergens vastzetten? Ge ziet, zo'n appfreak ben ik nu ook weer niet.


(Enfin, het zijn allemaal apps voor iPhone)

NY dag 8

We pakken in en wandelen naar Soho. Michiel geeft het shoppen met trekkersrugzak en kind en voiture snel op en parkeert zich in een parkje. Ik ga wat winkelen en vang een kleine buit. We vertrekken goed op tijd naar de luchthaven en maar goed ook, want de tijd vliegt. Wij hebben weer een baby-excuus om een gigantische lijn aan de security voor te steken en genieten weer van een zalige vlucht, met een licht koortsig kind. Maar wat een reis. Wat een heerlijke reis! We komen nog eens terug!

NY dag 7


Vandaag is het museumdag, we doen niks anders. Eerst naar het Guggenheim en we hebben geluk. We hebben allebei een coup de foudre met de artiest die daar op dat moment een overzichtstentoonstelling heeft: Maurizio Catellan. Heerlijk, humoristische kunst met een duister randje. In plaats van werken te selecteren en tegen de muren te hangen, koos Catellan voor iets anders. De tentoonstelling heet 'All' en dat is vrij letterlijk. Cattelan heeft namelijk al zijn werk (of kleinere uitvoeringen daarvan) in een sculptuur opgehangen. We liepen van boven naar beneden in de Guggenheim-spiraal ( het gebouw is echt tof) en intdekten telkens nieuwe dingen.
De permanente tentoonstelling is heel beperkt, er liep ook nog een kleinere tentoonstelling rond Kandinsky.
Intussen verscheen er in De Morgen een artikel over Cattelan net als we terug waren.
Na het Guggenheim spurten we terug naar het Metropolitan museum voor een highlights-tour. Een kwiek madammeke neemt ons mee op een hallucinante trip van een uur waar een Grieks beeld van de zesde eeuw voor Christus wordt gevolgd door een knap hedendaags werk van een Afrikaanse kunstenaar en meteen daarna een mooi uitleg over Vermeer. Daarna gingen we nog onze eigen weg en zagen we de impressionisten, Renoir schildert toch zo'n mooie ogen en Monet, tja, dat is gewoon echt mooi.
Oona krijgt het moeilijk, wil niet eten en is wat koortsig. We gaan naar het Whitney-museum (Amerikaanse kunst) maar waren op 12 minuten weer buiten. De werken van Hopper hadden ze allemaal verstopt (buiten eentje, niet de mooiste) en veel zin om de hedendaagse experimentele kunst te ontdekken van jonge Amerikaanse kunstenaars hebben we niet met een koortsig kind.

maandag 14 november 2011

NY dag 6

Ontbijt all the american way: doughnuts! Weer een tip vn onze gastheer. Maar dit waren geen vieze frituurdeegrollen, maar heerlijke gebakjes. De crème brulée dougnut was, om het met onze gastheer zijn woorden te zeggen 'worth every little penny'.
En dan hop, naar Little Italy, waar we een toffe soundwalk maakten. Een chocomelkske op het terras van een bakkerij die er geweldig goed uitzag, maar we waren nog voldaan van ons ontbijt.
En dan Chinatown. Mannekes, dat is dus niet gewoon een straat of een block, dat zijn heelder straten, lanen, galerijen, winkels, schoonheidssalons, vismarkten, beenhouwers, vol vol vol Chinezen en rare geuren en veel lawaai (onder treinsporen) en veel vuil. Indrukwekkend in al z'n lelijkheid, zeer blij dat ik dat wel eens gezien heb. Ook hier een toffe soundwalk gedaan. En dan hop met de beentjes (vooral de voetjes!) naar het Lincolncenter, een complex van podiumzalen met o.a. The Metropolitan Opera. Een rondleiding door een gepensioneerd acteur, zeer sympathieke opa, vertelde alles wat je  nu eigenlijk wou weten en wij kunnen nu zeggen dat we hebben gezongen in The Met. Uitgehongerd trekken we naar Grimaldi's pizza, niks gezelligs of rustig maar zeer lekkere pizza. Oona in een diepe slaap dus wij gaan nog voor een avondwandeling/soundwalk in DUMBO, de wijk in Brooklyn onder de bruggen. Artistiek gedoe daar, wel tof, we ontdekten een pracht van een boekenwinkel, de HQ Bookstore t(dacht ik, maar ik vind het niet terug). Zeer mooi. En dan kijken naar de pracht van Manhattan en zijn lichtjes vanuit Brooklyn Park (merci Stof voor den tip), perfect als zouden die treinen niet boven je hoofd (en een klein babyhoofd) razen.

NY dag 5

Ge zijt getrouwd met een bioloog of niet, nog steeds, dus wij naar de New York Botanical Garden in the Bronx. Lange metrorit maar genoeg mensen om naar te kijken. Prachtige herfstkleuren in een schitterende herfstzon, wat wil een mens nog meer? Een rondrit in een treintje?  Een schaterende dochter? Oh ja, er is een kei leuke belevingstuin voor kinderen, Oona is nog net een ietsiepietsie te klein helaas. En het eten is ook niet de moeite. Maar we zagen niet, want het is echt supermooi en rustig. Terug de metro op (hé, er rijden ook express treinen!).

We gaan naar B&Hvideo en audio, wat een belevenis met behulpzame joden en een transportband boven je kop. Alleen zitten ze hier met een andere netspanning dan bij ons, dus die muziekinstallatie zullen we niet kopen. Dan even binnen piepen bij Macy's en dan naar Tannen's Magic shop  (goed verstopt in een building) waar Michiel wat magie ging kopen... Binnenkort live voor u!
En dan naar Top of the rock, de andere wolkenkrabber met als voordeel dat ge de Empire State dus kunt zien. In den donker dus veel schone lichtjes, heel mooi en rustgevend en indrukwekkend en blij dat ik die electriciteitsrekening niet moet betalen.

NY dag 4

Ge zijt met een bioloog getrouwd of niet, en ik ben dat, dus wij naar goede citytrip-gewoonte naar het museum van National History. Amai m'n botten. Dat is de schoonste (volledigste!) natuur op z'n schoonst gepresenteerd. Opgezette dieren in een prachtige setting, zoals ge nooit zult zien in de zoo of in 't echt. Zelfs een oersaai thema als classificatie ziet er hier bijzonder mooi uit. En zoveel informatie! Zo toegankelijk, uitnodigend. Zoveel, zoveel, zoveel. Gelukkig hebben we een stevig bagel-ontbijt achter de kiezen dat we er wel efkes tegen kunnen. De bigbang-presentatie is indrukwekkend. Een aanrader, zelf voor wie denkt dat hij daar nu werkelijk niks aan heeft. Het museum ligt aan Central Park dus we maakten meteen een mooie wandeling, al was er een groot stuk afgesloten door de storm van eind oktober. Maar nog altijd prachtige herfstzon.



Lonely Planet raadt ons Burger Joint aan en dat is dus hamburgers en niks meer. Een wreed coole plek, verstopt in een poepsjiek hotel.
We doen nog iets leuks voor Oona, namelijk haar favorieten bezigheid van het moment, naar lichtjes kijken. Op Times Square dus. Ze wordt helemaal gek en weet niet waar eerst te kijken en daarom alleen al is het echt fun. We passeren nog efkes langs Madame Tussaud's (daar zouden we nooit in de dertig dollars voor betalen, maar het zit mee in onze pas, en we zijn er toch, dus...) en daar zijn we op recordtempo weer buiten omdat zo'n wax-versie van Justin Bieber ons eigenlijk niet veel zegt. Het is goed geweest voor vandaag, niet?

NY dag 3

De ideale zondag begint met bijzonder lekker ontbijt, dus wij terug naar Chelsea Market. Een milkshake van Ronny Brook en een muffin, scone en broodje van Amy's Bakery. OMG! Dat past hier nu wel efkes. Dit alles in een vroeg ochtendzonnetje (carpe diem zei Oona deze ochtend) op de High Line. Dat is dus een soort park op een oude spoorlijn die tussen de verschillende vleesverwerkingsbedrijven liep in het Meatpacking District. Een tiental meter boven de grond, een strook van een dikke kilometer, maar prachtig aangelegd.

 Een luxe versie van Park Spoor Noord in uitbundige herftstkleuren met hippe vogelkastjes ( ah nee, dat was een kunstwerk).









 

We zijn helemaal klaar voor de dag en stappen met onze vrolijke meid naar de Empire State Building. Het is nog vroeg en dus geen wachtrijen. Met een audioguide (Joe the taxidriver geeft ons wat uitleg kijken we onze ogen uit, tis een cliché zo hoog als de wolkenkrabber zelf, maar het is echt de moeite.



Verder gewandeld naar het MoMa, fantastisch. Veel te zien, ik was onder de indruk van een prachtige Picasso met muzikanten, Duchamp, Brancusi, Van Gogh. Een van de tijdelijke tentoonstellingen zag er ook cool uit, maar ik zag mijn eigen voeten niet meer van 't volk (ny was dan toch uit de veren geraakt) dus dat was dan dat. De andere tentoonstelling was een retrospectieve van Willem De Kooning, en dat is niet mijn favoriet.En als je dan achteraf op de website kijkt, dan heb je precies nog niks gezien. Dag drie en we beslissen om snel nog eens terug te komen.
Verder gewandeld naar het Grand Central station (grootste treinstation ter wereld naar 't schijnt, toffe audiotour. Dan gegeten in de kelder, een gigantische foodhall (merci Barbara voor de tip!). Ik at bangelijk goed Indisch, Michiel at bangelijk slecht Italiaans en Oona dronk haar melkske.

NY dag 2

De boot op, een toeristenklassieker. Er is niet veel te zien op Liberty Island (geen idee wat er zo boeiend is aan het vrijheidseiland) of op Ellis Island (het saaiste museum ooit dat gelukkig geen voorbode is voor de rest). Maar wat een mooi uitzicht op Manhattan. De herfstzon in onze haren en een gulle lach op Oona haar gezicht.
Onze gastheer is een echte foodie en hij raadt ons aan om te genieten van het mooie weer in Chelsea en van het goede eten in Chelsea Market. Amazing om het woord maar ineens te gebruiken. We wisten niet waar eerst te kijken, euh, te eten. Keuze valt op een brownie van The Fat Witch en een stuk pizza van Buon Italia. Njammie. We lopen even over de High Line (zie dag 3) en maken dan een avondwandeling in the Meatpacking District, onze eerst soundwalk (zie hier). Het is allemaal zeer hip (de Apple Store!) maar het is toch tof.

NY dag 1

Een goeie vlucht - een goeie logeerplek (geboekt via Airbnb) en een fijne avondwandeling. Dat belooft voor de volgende dagen. We leren dat verdwalen in New York moeilijk is, maar dat je wel perfect compleet in de verkeerde richting kunt lopen op een grote avenue.

dinsdag 8 november 2011

Reizen met een baby - deel 1

1. Neem een gemakkelijke baby zoals die vans ons. Een baby die zich houdt aan de basis: lachen, slapen, rondkijken, eten, brabbelen en af en toe een vuile broek. In die volgorde en frequentie.
2. Vliegtuigen hebben geen microgolf. Geen idee hoe ze dan die maaltijden opwarmen (gaan die warm in het vliegtuig?). Kokend water dat je dan aanlengt met fleswater kan dus wel om een flesje te maken. Fruitpap is koud en potje patajes onderdompelen in heet water kan ook. Back to basics. 
3. Andere passagiers zoekeb vluchtroutes wanneer ze zien dat ze voor/achter/naast een baby zitten. Wanneer de baby de hele tijd stilletjes is geweest, zeggen ze hoe cute ze is. Geef toe, u bent ook zo. Trekt het u niet aan.
4. Neem een baby die nog niet doorslaapt. Zo'n gehakkeld bio-ritme past zich (althans in de heenweg) eenvoudig aan in een andere tijdszone.
5. Boardingtime bij Ryanair is iets anders dan bij een grote luchtvaartmaatschappij. We waren a little late. Met een baby kan je beter te vroeg komen.
6. Kinderwagen gaat vlak voor je het vliegtuig zelf instapt in het laadruim.  Neem je tijd na de landing om uit te stappen en hij staat al klaar.
6. Ga op reis als de baby nog net past in de draagmand (draagmand het woord, al eens proberen te dragen?). Slapen kan dan overal. 
7. Ga op reis zonder draagmand-kinderwagen. Het is veel te log en zwaar en onhandig.
8. Kijk bij elke hindernis (rij aan ticketbalie, paspoortcontrole,...) even in het rond, iets langer dan nodig is. Een medewerker zal je roepen en je mag voorsteken zonder dat je ernaar hebt moeten vragen. Trek je de blikken van ouders met zeurende kinderen zonder kinderwagen niet aan.
9. Kinderwagen moet telkens door de security check. Uitladen, in 2 delen,... Stop er dus geen mes in of zo moest u dat van plan zijn. Vermijd ook bestemmingen zoals NY waar er bij elke attractie security checks zijn.
10. Een kinderwagen is de beste rugzak die je niet moet dragen. Alles past erin: babyspullen, jassen, sjaals, water, paraplu, dekentje voor picknicks (zie punt 11) boodschappen, reisgids,.. Een enorme meerwaarde. Tot je aan security komt. Zie punt 9.
11. Vliegtuigdekentjes zijn perfecte babydekens en picknickdekens. Er staat nergens dat je dat niet mag meenemen, toch?
12. Een draagdoek is geweldig gerief, ook met een kind van zeven en een halve kilo. Kind slaapt en iedereen is vertederd. U krijgt vele blikken en opmerkingen, maar van een betere soort dan als u een krijsend kind in uw armen zou houden.

dinsdag 1 november 2011

zwemmen






Een grootvader zit op handen en knieën in het water en doet een leeuw na.
Een mama eet van een plastiek bordje denkbeeldige koekjes en krijgt nadien nog enthousiast thee bijgeschonken uit een gietertje.
Een meisje durft helemaal alleen en voor het eerst van de glijbaan.
Een jongetje van wellicht nog geen drie verbaast zich over het water dat altijd terugstroomt.
Geluk ligt voor het rapen in het peuterbad.
Geluk drijft in een roze badpakje tussen ons in.

Foto is van vorige keer, een maand geleden. Nu is Oona groter en het badpakje kleiner.