Doodgewone dingen/kleine gelukjes

• Handige oplossingen. Dat klinkt IKEA-achtig en zo is het ook. Ik bedoel dan het scheermes-houdertje in de douche. De keerborstel-houder tegen de deur van de berging. De broodmachine die op een speciaal daarvoor voorziene uitrolbare plank staat. Onze uitrolbare wasdraad. Topgerief. 

• Groene golf bij verkeerslichten, met de fiets weliswaar. De Singel bij nacht is ideaal. De Antwerpse Singel lijkt een drukke weg, maar 's nachts (pakweg vanaf 01u) is het rustig én overzichtelijk. Ik probeer vaak van Deurne tot Berchem naar huis te fietsen zonder 1 voet aan de grond te zetten. Eens is het mij ook gelukt vanaf Wommelgem. Als mijn groene golf onderweg wordt verstoord door een rood licht, dan geniet ik er mateloos van om dóór het rood te fietsen. Ik ken die weg zo goed, ik wéét van welke kanten auto's kunnen komen met welke snelheid... het opzoeken van dat risico, dat is niet verstandig maar bijzonder prettig. Een brave meid zoals ik, moet haar rebellie halen uit dit soort kleine handelingen.

• Kruisende berichten of e-mails. Net hetzelfde antwoorden op net hetzelfde moment in een lange e-mailconversatie. Heerlijk. Of net hetzelfde antwoord sturen op een berichten-ketting. Of net je telefoon vast hebben om te telefoneren en telefoon krijgen van die persoon. Waanzinnig blij word ik daarvan

• Terug in een broek/kleed/rok passen. Oh.

• Een magazine van achter naar voor lezen. En dan liefst in een koffiebar. En dan het liefst het magazine van De Standaard in het weekend. Want daar staat achteraan de rubriek 'doodgewone dingen' van Lilith. En dus ook...

• Andere mensen hun kleine gelukjes lezen. 

• Koopjes. Een puntje waar ik me wat voor schaam. Het is zo hebberig. Zo gierig. Maar ik kocht deze week regenlaarsjes (4 euro!) en een verzorgingskussen-hoes (1 euro!) op een tweedehandsbeurs. Ik reserveerde een bungalow voor de herfstvakantie aan een derde van de prijs. Schoentjes voor Juno (heel schattig) in een outlet van een dure schoenenwinkel. Kètsssjing! Geld dat ik dan kan uitgeven aan een heel dure (maar super praktische) wasdraad, ik zeg maar wat. 

• Dingen die net zo lekker zijn als ze eruit zien. Goud werd gewonnen door de deli van Ottolenghi in Londen. Heel hoge verwachtingen, het zag er allemaal fan-tast-isch uit en zo smaakte het ook. Muffins scoren op dat vlak doorgaans slecht, ik waarschuw u en herinner mezelf. 

• En nu we het er toch over hebben... Muffin of Chihuahua? Vrolijk! Ik word daar vrolijk van!

• Nog even naar mijn slapende dochters voor ik zelf ga slapen. Die lijfjes. Het zuchten. Dat is geen klein geluk, dat is een groot, heel groot geluk.

• De geur van gebak. Van brood. Van alles eigenlijk wat in de oven zit. Het feest begint met de geur, de verwachtingen worden aangescherpt,...Het wachten. Loeren door het raam. De geurwolk als je de ovendeur opendoet. En vooral: even buiten gaan en dan terug binnenkomen. Aaaaaaah.