Vreemd door de hitte (35°C en meer). Vreemd doordat we gewoon met ons drietjes waren.
Kerstavond begon voor Michiel en Oona zo:
Ik kookte ondertussen een kerstmenu (dat heb ik maar in een apart bericht geblogd, niet iedereen is een foodie naar 't schijnt).
Het was lekker al hadden we door de hitte weinig honger.
Ik kreeg van Michiel alles om maté te drinken, jeuj. Ik beloofde al eens om daar over te bloggen, later ja.
Michiel kreeg van mij een schone t-shirt. En Oona was dogelukkig met haar made-in-china-brol roze kassa en allerlei bootsjappen. Wel grappig dat er bij die Chinese kassa die ik hier kocht plastieken euromunten zitten. Maar wel goed, de UYU peso is niet echt een stabiele munt en ik zou niet willen dat Oona haar pas opgestart zaakje al meteen failliet gaat.
Op Kerstdag trokken we naar Atlantida, 40 minuutjes verder. We zagen daar dit gebouwtje dat L'aguila heet.
Maar we kwamen vooral voor het strand mét schaduw van de bomen. Tegen de middag was het strand in de zon al te heet om over te lopen. Oona vond het een heerlijke dag maar had geen zin in foto's, ze wil liever gewoon spelen/eten. En u ziet dat goed: met kerstdag eten in een snackbar, dat kan. Zeker met uitzicht op zee...
We skypten nog met onze familie thuis. Raar hoor. Echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten