Administratie

Oh, ik ben het beu. Al dat geregel.

En het regent en er is mist. Dat is niet goed voor mijn heumer.
Michiel heeft dat gisterenavond handig opgelost: veel rode wijn + ijsje met chocoladesaus (roomservice! we moeten ook de positieve kanten zien van ons hotelleven) + Borgen III

Woensdag een halve dag doorgebracht bij immigratie. Dat komt wel in orde, ze hebben in elk geval al een vingerafdruk van ál mijn vingers. Wel vreemd dat we hier een 'permanente residentie' krijgen en dus ook een Uruguayaanse ID-kaart, maar bon, dat wordt allemaal geregeld door onze relocation manager dus die zal het wel weten.

Die relocation manager  is deel van de ergernis. Onze Jennifer vindt alles gevaarlijk en niets goed genoeg. Een taxi nemen is al een te groot risico volgens haar (en we nemen kei veel de bus, oh-oh, ze moest eens weten). Dat ene appartement ligt te afgelegen. In die andere buurt is teveel wind. En daar teveel verkeer, doodgevaarlijk voor Oona.  En wij weten er allemaal niks van, we kennen het land en de gebruiken niet en zij weet alles. In dit soort verhoudingen kan ik erg vervelend/betweterig zijn. Zeker omdat daar zo'n toontje bij komt... Jullie weten wat ik bedoel. Iemand die zogezegd het beste met ons voor heeft, maar eigenlijk netjes al haar uren doorfactureert naar Michiel zijn bedrijf voor dingen die ik ook zélf kan doen (ik moet me toch met iets bezighouden). Blijven lachen, blijven luisteren, knikken af en toe en wat eigenwijsheid tussendoor. Als die hele relocation in orde is, dan is zij ook van het toneel verdwenen.

Wat positieve dingen voor jullie denken dat ik hier ongelukkig ben

• lekkere verse pasta gevonden, echt njammie
• leuke ontmoeting vorig weekend met Katherine en Karl, die heerlijke veggie cannelloni hadden gemaakt (Jeroen Meus = held) en een schattig dochtertje hebben. Al had Oona liever het speelgoed zónder het kindje
• We hebben van hen het boek van Pluk van Petteflet mogen lenen. Heerlijke voorleeskwartiertjes in het grote bed en ook al begrijpt Oona niet alles, ze geniet er met volle teugen van (en wij ook, het is hier een beurtrol)
• elke ochtend ontbijtbuffet met verse fruitsla
• speeltuintje gevonden aan een haventje, vol roestige spijkers maar mét een paard waar Oona helemaal weg van was
• de zee, de zee, de zee, daar ben ik toch blij om, ondanks dit slechte weertje (ook voor de tijd van het jaar naar 't schijnt)
• nóg een goeie boekenwinkel gevonden. Het eerste boek waar mijn oog op viel was een vertaling van de Engelenmaker van Stefan Brijs, straf hé. 
• de boekenteller staat op 4

Het uitzicht, sorry heb niet meteen een betere foto.
U ziet een kerk (nog niet binnen geweest) - het Sheraton hotel - een shopping center - de zee (jaja, even grijs als de wolken nu).

Ps: en Michiel? Die is waanzinnig goed bezig. Zeven uur aan een stuk vergaderen in het Spaans. En toen werd er overgeschakeld op Braziliaans Portugees. Nu moet hij een 2000tal pagina's telend Spaans milieudocument screenen op onduidelijkheden. En hij vindt dat plezant!
-