Lang leve de systemen in het Vlaamse cultuurlandschap: lang leve reprises! Een jaar of twee geleden had ik Opera Buffa gemist, maar hoezee, er volgde nu nog een hele tournee, onder andere in de Roma. En de verwachtingen werden ingelost, voor het hoofd én de maag. De voorstelling is een soort van theatrale culinaire mini-opera. Voor deze voorstelling werd een aparte constructie gemaakt: met 200 man neem je plaats aan lage en hoge tafels. Rond de tafels loopt een soort van passerelle, en vooraan is de keuken, daarboven staan muzikanten.
Het eerste hapje gaat erin en hop, we zitten in een restaurant waar de chef, Don Giovanni, duidelijk met meer dan één serveerster heeft gesmost. Prachtconcept. Geef me eten en voer voor de ziel en ik ben gelukkig. Tussen de actes en gangen door kan ik bovendien met mijn liefke praten over eten, leven en liefde.
We drinken iets lekkers en het verhaal loopt binnen. De ene acteur is duidelijk vooral een zanger, de andere zanger vooral een acteur. En zo eten en luisteren we verder. De bewerking is goed gedaan, er worden nederlandstalige operettestukjes toegevoegd om het verhaal (in de restaurant-setting) te verduidelijken. De muziek is me wat te beperkt, je mist toch wel een orkest, die basgitaar, die zeurt wat na een tijd. Maar hé, ik zou niet durven klagen met een schitterende risotto achter de kiezen. Dat Peter De Bie en Laika vooral blijven theater maken, ik kom terug.
Dit filmpje geeft een impressie, al is de cast intussen al wat gewisseld.
opera buffa trailer from Jan Bosteels on Vimeo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten