zondag 23 juni 2013

De wereld noemen.

Ze fladdert door het leven en benoemt haar wereld. Ze ontdekt woorden. 
Maar ook systemen.

Warm. Niet koud.
Groot. Niet klein.
Leuk. Niet leuk.
Uitdoen. Aandoen.

Door te blazen wordt iets koud.
ni wamme hé
 
Je bent moe tussen wakker zijn en slapen. Zo zijn er dan plots drie dingen:
jakkej
moe
japen

En één woord heeft meerdere gevolgen.
zonne sijn
wamme hé
kotte bjoek
ni kou hé
sannedaje aanedoen
kèim, kèim aanedoen, Oona ook


En ze krijgt een toefje zonnecrème op haar vinger en smeert die heel behoedzaam op haar wangen. Ze ziet streng toe of we geen plekje vergeten. Mama ook. Papa ook. Oona ook.

Oona inne bad
Oona uite bad
inne bad
uite bad 
inne bad
uite bad 
.. 
En dan is het plots stil. Want ze zit op de rand van haar kleine zwembad en kijkt me glunderend aan. Voor deze grens, deze overgang heeft zij nog geen woorden. Ze lijkt het heerlijk te vinden daaraan te ontsnappen.

's Avonds lees ik nog een verhaal van Jip en Jakke. Er staan vreemde woorden in. Ik breid er zélf mijn woordenschat mee uit. En zo wordt ook mijn wereld via de hare elke dag een stukje groter.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten