Vier mannen op een barkruk, die wat heen en weer lullen. Het klopt allemaal wel: hun lichaamstaal, woordkeuze, kleding,...En vier sterke acteurs. Tom Dewispelaere is onweerstaanbaar grappig. Dus, we hebben gelachen, gegrinnikt, en zelfs luidop. Herkenbare humor, veelal pijnlijk, soms gevoelig. Wrang. Maar een voorstelling die bij blijft? Nee. Daarvoor is het allemaal niet gelaagd genoeg, niet uitdagend.
Ik kom niet naar theater om gewoon iets moois te zien. Ik kom om iets te beleven. Ik wil dat het iets met me doet. En dat gebeurde maar niet, een uur en een kwart lang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten