Au

Ik fiets met een hoofd vol gedachten in de schemering. Ik trap goed door om in het ritme van mijn gedachten te blijven. Het is misschien korter hier links, ik sla af en kijk. Te laat.
Ik lig op de grond, onder mijn fiets, mijn wiel draait door en ook het wiel van zijn fiets. We kijken elkaar geschrokken aan. We krabbelen recht. Gaat het zeggen we tegelijkertijd en we voelen allebei aan onze knieën. Sorry, ik had mijn arm niet uitgestoken, ik had te laat bedacht dat. Sorry, zegt hij, ik kwam zo snel, ik had niet gezien dat.  Hij is niet ouder dan zeventien. Zijn fiets is zwart. Sportief model. De ketting hangt eraf. Een vrouw opent een deur, steekt haar hoofd naar buiten, knijpt met haar vrije hand haar blouse toe tegen haar hals en vraagt of het gaat. Het gaat, zeggen we weer tegelijkertijd. Ik raap mijn spullen van de grond. Ik draai mijn stuur recht. En we staren even naar elkaar. Ben je zeker. Ja. Sorry. Nee, ik sorry. Ok. Jaja, het gaat. Mijn knie is dik. Mijn elleboog klopt. Mijn kleedje is gescheurd. En ik kan alleen maar denken, wat als het nu geen fiets was geweest.

Gezien:The Broken Circle Breakdown

Jaren geleden het toneelstuk gezien. Een vreemde setting toen (in de inkomhal van HETPALEIS) en bèng, daar had je Johan Heldenberg. Het woord 'held' zit niet voor niks in zijn naam. De enige die mij al écht heeft doen huilen bij theater. En nu dus de film. Ga kijken, het is een topfilm. De acteurs (oh, als ik op vrouwen viel...), de muziek, de stijl, de sfeer,...
Lees alle lovende recensies en bedenk: het is helemaal waar.

Het liedje van één van de aangrijpendste scènes in de film werd ook gespeeld vorige week op het Filmfestival in Gent.

Gezien: Tedx Flanders

TED staat voor Technology, Entertainment en Design. Het zijn korte lezingen (12 of 18 minuten) van heel divers allooi*. De slogan 'ideas worth spreading' zegt het helemaal, iedereen met een goed idee, mag dit idee tijdens zo'n korte lezing uit de doeken doen. Alle lezingen worden opgenomen en zijn dus digitaal te bekijken, een ongelofelijke schat aan informatie. Ik kan het iedereen aanraden om er gewoon eens wat in te zoeken... De meeste zijn ondertiteld in een paar talen, maar reken niet op teveel Nederlands.

Een aantal jonge mensen hebben het TED concept ook naar Vlaanderen gehaald, en zaterdag was het dus TEDx Flanders in de Vlaamse Opera. Via de Creativity Class werd ik nog eens uitgenodigd en ik besloot om het eens in 't echt mee te maken. Wel, dat viel me wat tegen. Niet omdat het geen goede sprekers waren, maar om het sfeertje. Oh, wat zijn we toch allemaal geweldig creatief. Oh, wat zijn we toch allemaal top en top inventief! En innovatief! En hadden we al creatief gezegd? En wat is het TED concept toch fantastisch! En wat ongelofelijk uniek dat je er bent! Om mee innovatief te zijn! Als je dan ook nog de twitterstream volgt waar alles sowieso al awesome is, word je helemaal gek.

Gelukkig interessante sprekers. Bart Moeyaert, die kan vertellen en dat was in deze setting gelukkig niet anders. Hij maakte een mooie link tussen introspectie (het thema van de conferentie) en verandering. Wat een opluchting om het woord 'verandering' nog eens in een positieve context te horen. Ene Marc Teerlink had een interessante lezing over de computers en de kracht van voorspellingen. Chris Van Hoof trok een interessante parallel tussen onze obsessie om het weer te voorspellen (aan de hand van een aantal parameters die met vrij grote zekerheid voorspellen of we regen, zon, dan wel wolkjes zullen zien) en het voorspellen van onze medische toestand (aan de hand van parameters zoals bloeddruk, componenten in je adem,...). Daar zag hij veel toekomst in de man kon het goed uitleggen. En de performance van Alexander Vantournhout was magisch. In tegenstelling tot het noisegedoe met o.a. Mauro Pawlovski. Smaken verschillen en het is net goed dat er veel verschillende dingen aan bod komen op zo'n event. Maar al dat blassé gedoe ertussen is gewoon irritant. Dus ik kijk gewoon weer filmpjes van achter mijn pc. Iemand nog goede tips van TEDtalks?

Eén van mijn favorieten, en het is er net een heel eenvoudige, geen ingewikkelde theorieën (want zo zijn er ook een paar prachtige!)



* allooi. Wat een prachtig woord. Ik ga het meer gebruiken.

Boos

Bij mij helpt dat. Tot tien tellen. En dan pas iets zeggen. En soms, heel soms, zwijg ik dan zelfs gewoon. Slik ik mijn woorden in. Met hun vieze smaak. Maar nu helpt het niet. Het is al donderdag en ik ben nog boos. Boos om zijn sluwheid. Boos om de naïviteit van mijn stadsgenoten. Boos op haperende stemcomputers. Boos word ik van die toon, die houding, het roepen. Je moet maar arm zijn in deze stad. Of zonder papieren. Of werkloos. Je moet eigenlijk gewoon maar een beetje pech hebben.
Hoe vaak ga ik de volgende zes jaar tot tien moeten tellen?


Gelukkig zijn er veel creatieveling in mijn stad. Van alle parodieën, cartoons, woordspelingen, vind ik deze het beste.

Oh o.

Ze loopt door het huis en zoekt iets om mee te prutsen. Iets dat draait, iets dat schuift, iets dat klikt. Iets dat rolt, iets dat sluit, iets dat kraakt. Het plezier van het ontdekken is groter dan het prutsen zelf. Het draaien, sluiten, rollen en schuiven verveelt haar snel. Ze vervolgt haar tred door het huis en zoekt zich iets nieuws. Ik hoor dan zachtjes 'oh o' als ze iets nieuws heeft ontdekt. Oh o. Oh o. Het huis verbergt nog duizenden schatten. Ik vind een speelgoedblokje in de wasmachine en een blikje ansjovis in de speelgoedton. Een truitje moet aan, schoentjes moeten uit. Het is wennen. Dat zij beslist. Ze kiest wat ze eet. Ze kiest wat ze niet eet. Ze kiest wat ze speelt. Wat ze leest. Wat ze doet. Wat ze niet doet. En soms beslis ik. Ik zet haar in bad. Oh o. Ze kijkt verbaasd naar haar gerimpelde vingers. Oh o. Ze ontdekt dat een badeendje blijft drijven.Oh o. Haar vinger wijst naar haar naveltje. Oh o. En dan moet de dag nog maar beginnen.

een beetje kleur op deze druilerige dag