bed

En dan plots, een eigen bed in een eigen kamer. Een groen bed om slapen vrolijk te maken. Tien meter, nog niet, voelt veraf. Want we zien haar niet. Want we horen haar niet. Wij, in ons duur bed met verse lakens. We sliepen goed. Zij ook.

I MAS there

Een trap rolt ons omhoog naar het dak van de stad. Het is avond, bijna nacht en de trap rolt door. We willen lichtjes zien, en onze rivier in de maneschijn, en gewoon daar zijn met ons drie. Kunst en geschiedenis zit nu in gesloten zalen, achter grote deuren, daarvoor moet je vroeger komen. Maar langs de roltrap is er wel iets te zien. Werk van jonge kunstenaars, werkelijk van alles wat. Het stemt we wat triest, je kan op een roltraprit van net geen zeven seconden geen zeven werken van zeven kunstenaars bekijken. Wij glijden hun werk voorbij en geven het op om goed te kijken.We kussen en er knalt elektriciteit tussen onze lippen, en het doet pijn. Op een roltrap mag je blijkbaar niet te dichtbij zijn. En we willen plots een gewone trap, met vaste treden, en het ritme van onze eigen stap, waar we om ons heen kunnen kijken en kunnen kussen waar het ons past, we hebben de tijd van 10 verdiepen.

gegeten: preitaart

prei uit den hof samen met een gele courgette stoven met wat groentebouillon. Taartdeeg maken (ja, zelf maken, veel lekkerder!); eike en lichte room kloppen, erover gieten en dan plakjes feta van den Turk. Njam. Spijtig dat ik geen fotoke heb. Tis al lang op natuurlijk.

Gezien: Hector Mann & de Fizzy Pop Limonadefabriek

Ik hou van locatietheater. Ik hou van concepten. Het werd door SkaGeN zeer goed gedaan. Toneel dat een film wordt en ook wel andersom. En dan bovenop de trucjes, de visuele slimmigheidjes nog leuk acteerspel en fijne details.
Voor de Zomer van Antwerpen zijn er altijd teveel mensen voor te weinig tickets, en ik doe daar niet aan mee, om 6u 's ochtends opstaan om aan te schuiven in een lange rij, ook al beweren de echte zomeraars 'dat dat deel is van de mooie traditie van De Zomer'. Nee, laat maar.
Maar dit is gewoon komen en zien. Gratis en voor niks. Met popcorn en limonade en al. Dát was een mooie zomeravond.

Gezien: wunderkammer

Weinig Zomer van Antwerpen dit jaar, maar dus wel nog op de valreep Wunderkammer. Mét Oona in draagdoek, dat wordt toch wat moeilijk.
Maar 't was goed. Acrobatie in z'n pure vorm. Een toren van 3 kaarsrechte mensen. Kolekoleneike (dat kent ge toch?) op z'n spectaculairst, de 'eikes' worden doorgegooid. Aan een koord bungelen, aan een trapeze hangen met je kin (ja, alléén z'n kin). Schone lijven die grappig en poëtisch en toch ook wel sensueel uit de kleren gaan.

En dat op schone muziek, zo hoorde ik James Blake. Velen vinden dat gepruts, ik vind dat schoon.

ik beken (maal drie)

één
ik hou van smileys. Ik vind ze handig. Ze maken mails luchtig en doorzichtig. Jij weet wat ik als mop bedoel en wat als ernst. Ik beperk me wel. zo :-) zo:-( en zo ;-)
twee
i like facebook. Vind ik leuk. Ik lees graag mee. Ik ben zo iemand die dat dus wél leuk vindt om te weten wie wat gegeten heeft en wie er goed geslapen heeft. Idem voor twitter. Al vind ik daar mijn weg nog niet. En google plus, ook leuk. To share or not to share. Oh yes. Deel met mij die leuke links, toon mij dat filmpje.
drie
De ipad is geweldig. Lui surfen. Mails in één oogopslag. Foto's in 't groot en bij de hand. Agenda in sync en overzichtelijk. En handig als gps en internetkookboek. Handige apps. Ik zou er nog veel meer uit kunnen halen. Maar zie, dat bedoel ik dus,lui surfen.

Wat ben ik blij met deze tijd.

Wat staat er in de kantlijn?

Ik heb altijd lelijk, maar graag geschreven. 2/10 voor schoonschrift, 10/10 voor opstellen. En spreekbeurten. Maar niet alles wat wordt geschreven, moet ook gezegd. Hoewel mooi geschreven, vaak ook mooi gezegd.

Technisch schrijf ik zeer slecht. Ik kan niet met een vulpen schrijven.Ik maak dt-fouten. Ik vergeet soms woorden en schrijf anderen dubbel. De computer helpt bij deze dingen. Bij mij geen nostalgie naar pen en papier. Tenzij naar een schrift, met een kantlijn.

Wat in de kantlijn staat, staat daar niet toevallig. 

Wie vroeger de datum correct schreef voor de kantlijn, kreeg alvast één punt. De kantlijn, eerst voorbehouden voor juffen en ouders. Voor opmerkingen in rood (onleesbaar!) en in groen (goed zo!).
Later helemaal van mezelf voor nota's (examenvraaag?), gesprekken (straks bij mij of bij jou?), gedachten (is dit geen fictie?)  en tekeningetjes.