Met de vrienden naar de Veluwe

De Veluwe... een streek in Nederland waar ik verzot op ben. Vergeet Zeeland, vergeet zelfs de Waddeneilanden, de Veluwe is waar je moet zijn.
Ik ben daar al lang lang geleden met mijn ouders geweest. En later mocht ik als knalverliefde puber mee met Michiel en zijn ouders, wat een feestje was dat. En daarna gingen we zelf, met ons twee, en dan met ons drie, en dan met ons vier!

Zo meteen meer over het Nationale Park, eerst wil ik vertellen dat ook de natuur rondom prachtig is en vrij toegankelijk. Een bijzonder gebied is Kootwijk, waar een oud zendstation is, middenin een heidegebied. Heerlijk om daar te fietsen, fascinerend ook. We verbleven drie jaar geleden met die ieniemieni Juno in Vakantiepark Berkenhorst. Poortje door en hop, je zat al op de heide.

september 2015...

oh. smelt.

Vorig jaar verbleven we in Landalpark Coldenhove, daar kon je ook zo de heide in lopen, wat we dan ook deden. En ook toen gingen we fietsen.

november 2016

En nu trokken we dus met onze vrienden mee naar de Veluwe met het Hemelvaartsweekend. We vertrokken zelf samen met Katrien al een dagje vroeger en gingen alvast naar het Nationale Park De Hoge Veluwe. Dat is dus een groot, afgebakend natuurgebied. Je betaalt behoorlijk wat inkom, daarmee steun je het natuurbehoud. Bovendien zijn er overal in het park gratis witte fietsen die je kan oppikken en weer achterlaten. De deelfiets avant la lettre, want dat bestaat daar al heel lang. Je kan het hele park vlot doorfietsen langs mooie fietspaden, het autoverkeer is beperkt (maar helaas niet helemaal verbannen). Hoe verder je wegfietst van het parkcentrum, hoe rustiger én mooier.
Wandelen kan ook natuurlijk, dan heb je nog meer kans om herten te zien. Die worden ook bijgevoederd op sommige plaatsen, dus tegen valavond heb je veel kans om ze te zien. In de herfst zijn er zelfs speciale wandelingen om de herten te horen 'burlen'.

In het nationale park heb je Museonder, een museum over alles wat er onder de grond zit. Zeker tof om eens te doen. Er is ook een klassiek bezoekerscentrum met alle (natuur)informatie over het park, daar vertrekken ook de begeleide wandelingen en fietstochten.

Het hoogtepunt voor mij is het fantastische museum Kröller-Müller. Dit museum is het levenswerk van Hélène Kröller-Müller die een enorme verzameling kunst aanlegt met een aantal duidelijke keuzes. Een grote verzameling Van Gogh, maar ook veel van De Stijl, Picasso, Braque, Seurat, Monet, Giacometti... Jongens, jongens, wat daar niet op een kluitje bijeen hangt. Omgeven door een grote beeldentuin (dat schiet er meestal een beetje in omdat we meestal al verzadigd zijn van alles wat er binnen te zien is), middenin in die natuur. De sfeer die er hangt (omdat bijna iedereen er naartoe fietst?), het vriendelijke onthaal, het mooie gebouw,... Het is misschien niet gewoon mijn lievelingsmuseum maar mijn lievelingsplék.

Theo Van Doesburg - ontdekking van de dag

Deze Mondriaan moet ik elke keer zien.

van der Leck - naast een aantal fascinerende werken ook deze schone typografie

Permeke

Kindvriendelijk ook, zei ik dat al? Er zijn een aantal gratis speurtochten en we kregen ook het museumdobbelspel.


En nu was het tijd om te kamperen! We hadden namelijk op een van die fietstochten Natuurcamping Harskamperdennen ontdekt... En dat was een topper!
Met een gezelschap van 21 huurden we een paar kampeerveldjes naast elkaar. Het is een grote camping, maar volledig in het bos, en het is eigenlijk een verzameling van allemaal kleine veldjes. Wij zaten dicht bij de water- (excuseer, modder-) speeltuin en dat is dus leuk voor kinderen van twee tot tien (en zelfs ouder denk ik). Op de camping zijn verschillende kleine speeltuinen, een groot springkussen,...
We maakten ook een vuur, waar er heerlijke appeltjes en cakejes (!) op werden gemaakt.

We deden een pijlenzoektocht naar een uitkijktoren met de hele bende, heel plezant.

Ik ging ook 's ochtends joggen met zes mannen. Ja, ik loop hier helemaal vooraan, maar dat was de twee minuten dat ik een kleine voorsprong had genomen na een pauze. Meestal hing ik achteraan natuurlijk... Heerlijk om in z'on mooie natuur te lopen.

En er was ook pret met een drone.

Of het nu echt de moeite is om alle kampeerspullen te versleuren voor een lang weekend, daarover zal er discussie blijven. En het was ook spijtig dat het zondagochtend dan toch een paar druppels regende waardoor er extra vroeg werd opgestaan om de tenten op tijd op te bergen (of dat deden toch de anderen, wij waren nogal koppig).
Maar het was een prachtig weekend, ik weet zeker dat we de Veluwe-liefde nog een paar harten heeft veroverd.