In de supermarkt weigert de inpakjongen om een zak yoghurt in mijn herbruikbare tas te steken, dat hoort volgens hem apart in een plastic zakje. Ik leg het er zelf bij en hij is oprecht verbaasd.
De koerierdienst belt mij een dag later op om te zeggen dat ik tóch nog extra moet betalen voor mijn pakket naar België. Ik koop dus iets en moet dan nog eens terugkomen om bij te betalen.
De fietsenmaker trekt de geblokkeerde ketting weer op zijn plaats. En daar moet ik vreemd genoeg niets voor betalen.
Ik bestel wat later een milkshake en die wordt gemaakt met water (!). Ach, het leven der huisvrouw.
Maar dan is het avond en gaan we naar Teatro Solis, een prachtig theater met de grandeur (of toch bijna) van de Bourla.
Het is de internationale dag van de jazz, en het Avishai Cohen trio komt. En het was perfect.
Die man lijkt vergroeid met zijn contrabas. Met een schijnbaar gemak tovert hij fantastische muziek. De drummer mepte er soms wat teveel op los naar mijn mening, maar de pianist maakte dat met zijn virtuositeit en schattigheid helemaal goed. Wondermooie ballades, improvisaties die me deden denken aan Steve Reich en af en toe verrassingen. Waw. De meeste nummers van de nieuwe plaat die binnenkort uitkomt.
Afsluiten met een stomende bewerking van de klassieker 'Bésame'.
En voor de bisnummers haalt zijn nog een troef boven: zijn stem. Helemaal alleen op zijn contrabas zet hij een prachtige versie neer van het gospelnummer 'A motherless child'. Bàm, ik dacht dat Gregory Frateur en Tijs Delbeke de mooiste versie van dit nummer konden brengen, maar dit was minstens zo straf. En dan was er nog dit, een Argentijnse klassieker (ode aan een dichter die van een steiger in de Mar del Plata sprong). Ik moest mezelf tegenhouden om de man nadien geen knuffel te gaan geven. En het was echt nog veel mooier, intenser, dan in dit filmpje.
Wat een dag.
Bestel uw tickets voor Jazz Middelheim want daar komt Avishai Cohen met een nieuw project: strijkers en een hobo, zowaar. En ik zit dan hier, ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten