We zijn al meer dan vijf maanden hier en ik heb er u nog niets over verteld. Dat is vooral omdat ik niet durf. De eerste versie is bijna klaar. Maar de personages hebben nog geen naam. Ik weet nog niet in welke volgorde ik het verhaal wil vertellen. Ik heb nog geen titel. En ik weet al helemaal niet of het wel een interessant verhaal is. De laatste weken werk ik er dagelijks minstens een uur of drie aan. Ik kom zelfs niet meer toe aan het briefschrijven (geen paniek, dat komt wel terug). Ik kan er niet veel meer over zeggen omdat het ofwel iets wordt om te vergeten, ofwel iets waarvan ik hoop dat iedereen het zelf zal lezen. Wat ik al wel kan delen: muziek.
Meestal schrijf ik ergens op café terwijl ik een cortado drink. Maar de weinige plekken in deze stad waar je iets kan drinken zonder ook iets te eten, daar wordt geen goede muziek gespeeld. Dus steek ik oortjes in. Of laaf me 's avonds aan betere klanken.
These New Puritans
Ontdekte ik twee jaar geleden met hun knaller 'We want war'. Maar deze plaat (Field of
Reeds) uit 2013 is precies veel consistenter. En dit nummer kruipt onder mijn vel.
Eddie Gale - The Rain
Ik klik niet zo vaak op filmpjes die mijn vrienden posten op facebook. Maar toen wel. Gelukkig maar. Om verschillende redenen is dat nummer heel belangrijk voor het boek. 'The Rain' is een nummer uit 1968. Bombastisch, ja, maar wie had gezegd dat dat niet mocht?
'Strong' is een topnummer. Maar eigenlijk die hele plaat. Prachtige muziek. Maar onvermijdelijk komt er dan ook heimwee. Ach, het is best een fijn gevoel om in te wentelen.
Kayne West - I'm in love with you
Dit vind ik eigenlijk niet zo'n goed nummer. Het is me te plat, te rechtuit. (En nu ik met het plaatsen van deze link de videoclip bekijk: vreselijk). Maar het ritme klopt. En dit nummer zit in de start-to-run mix, dus als ik 's ochtends op het strand mijn kilometertjes loop, dan verheug ik me al op het schrijven.
Todd Terje - Johnny & Mary
Ik had nog nooit van deze houserakker gehoord. Maar met deze cover die ik op de radio hoorde (stubru streamen tijdens het koken: ja!) wist hij duizend snaren tegelijk te raken. Of misschien ligt dat aan de stem van Bryan Ferry, dat kan ook.
Francis Harris
Elk hoofdstuk dat ik schrijf en aan een derde of vierde revisie toe is, lees ik hardop voor mezelf. Met deze muziek lijkt dat prima te lukken. Als een hartslag.
Hable con ella - Alberto Iglesias
Eigenlijk klopt dat niet, die muziek ís al van de film, niet van mijn verhaal.
Maar ik hoop met mijn boek ongeveer hetzelfde te vertellen als deze film of dit lied: dat het in de liefde niet zwart of wit is.
Guy van Neuten: Pacman
Als mijn hoofd moet kalmeren. Omdat het allemaal maar doorraast. En omdat ik denk dat er in het boek misschien wat meer troost moet komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten