- Om op een paard te zitten. En daar dan ook mee te rijden, ah ja. Voor mij is dat spannend ja. We gingen meteen zoals echte gaucho's achter de koeien aan, daarover later meer.
- Om een dutje in de zon te doen, zonder zonnecrème te smeren (zoals mijn liefste me meermaals aanraadde). Rood bakkes dus, geen selfie vandaag.
- Om 45 minuten te gaan joggen, in een zalige ochtendzon. En dat niet eens raar of uitputtend vinden.
- Om te genieten van de zon die voor een keer geen lentezon is maar een late zomerzon of een sterke herfstzon, dat is eigenlijk correcter.
- Om te gaan winkelen en een winterkleedje te kopen, dat doet toch vreemd. Maar het is een schoon kleedje.
- Om aan de andere kant van de wereld de stad die nu mijn stad is vanuit de hoogte te zien en te denken, dat is hier zo slecht nog niet.
- Om om half zeven 's ochtends een kleine meter warm kinderlijf tegen mij aan te voelen dat meteen wil weten of zij dan ook van mijn taart mag proeven. En dat niet erg vinden.
- Om dus twee taarten te maken: een met acelga (snijbiet) voor haar, een met chocolade (véél chocolade) voor mij. Ok, we aten ook wel een stukje van elkaars taart en we deelden met Michiel en Michel, onze Zwitserse gast deze dagen.
- Om op de avond van mijn verjaardag (alweer) een opstel Spaans te schrijven. En dat niet eens echt vervelend of moeilijk vinden.
- Om verjaardagswensen te krijgen van de andere kant van de wereld. En dat op alle mogelijke manieren. Met sms'jes. E-mails. Facebookberichten. Videoboodschappen via Skype. What's app berichten. En een e-card, hoe lang was het niet geleden dat ik nog een e-card kreeg! En het was een super grappige, ik lag strijk. En een échte postkaart, met een pakketje en al. Hoera!
Lang zal ik leven en met veel plezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten