Zo.

zoals je 's ochtends heel luid roept ik benne wakkej!

zoals je naast me loopt en mijn hand zoekt.
zoals je me knuffelt, voor echt, met je armen rond mijn hals, je wang tegen de mijne
zoals je dan meteen daarna in mijn oor roept leuk hé mama
zoals je honderd fantasieverhalen verzint, waar altijd pannenkoeken in voorkomen
zoals je kan smullen van een pannenkoek (ni wam, me suike, een jolletje maken hé mama)
zoals je voor je schaapje zingt sjaap kinneke sjaap, buiten lope sjaap
zoals je plots een naam hebt voor je schaapje, we zeggen Sjapie nu
zoals je pop nog gewoon pop is
zoals je alles voor me herhaalt wat je net met je vader besproken hebt, ik heb het wel gehoord, maar jij bent daar niet zeker van
zoals je me nu, net als je vader, ook liefje noemt
zoals je je vader, net als ik, ook liefje noemt
zoals je bergen beklimt, met grote mini stappen
zoals je op elke steen roept ik benne koning en wij maar moeten raden wat je dan bedoelt
zoals je ruikt aan een takje wilde tijm en een blaadje oregano en later ook wel gewoon, gras
zoals je in de draagrugzak zit en je met je vader tien minuten lang kan lachen met het woord banaan
zoals je dan mijn kapster bent, mijn haren wast met denkbeeldige shampoo, een leuk model knipt en staartjes maakt en dat wel tien keer na elkaar
zoals je een stokbrood draagt, voorzichtig, als een baby
zoals je altijd troost vindt in een verhaal
zoals je trots bent op jezelf, omdat je kan neuriën
zoals je langzaam begreep wat het is, op kantie
zoals je dan vraagt apetiefje?


zo mag het voor altijd blijven lieve Oona
zo.