Ze stapt

Ze stapt als wij niet zien. Meer nog, ze stapt wanneer ze zelf niet ziet. Wanneer ze opgaat in haar spel (het verzamelen van blokken, het prutsen aan ritsen, het volgen van een bal) vergeet ze haar angst en stapt ze de wereld in. De mooiste dingen gebeuren in het onverwachte, in het ongeplande. Ze houdt zich niet aan regels. Ze houdt geen rekening met verwachtingen. Ze doet niets als het moet. Er is geen scenario, geen lijn, geen strategie. En ze bereikt de mooiste resultaten. In mijn ooghoeken zie ik de onopzettelijkheid van haar stapjes. Ik ben diep ontroerd.