Zoals elke maandag hadden de vogels een vergadering. Niet zomaar een vergadering, een vogel-vergadering. Dan komen alle vogels bij elkaar. In de grote boom in het bos.
Morgen is het maandag. Paula heeft niks te vertellen of toch wel? Ik denk dat ik maar even naar Kora de giraf ga, die weet altijd raad.
Paula zingt onderweg lalalalal...............
Opeens stapt Raaf voor haar voeten en zegt: stiller! Mijn kinderen slapen!
Oke, oke zei Paula en liep door. Toen was ze er.
Ze vroeg: weet jij wat ik kan vertellen?
- Waar? Aan wie?
- Voor de vogelvergadering.
- Aha. Ik weet wel iets.
- Wat dan?
- Mijn vriendje zijn papa gebruikt een zonnepaneel. En een zonnepaneel trekt de zon naar beneden!
- Oh nee, wat moeten we nu doen?
- Dat weet ik niet.
- Ik zal het vertellen op de vogelvergadering. Ik ga terug naar huis. Lalalalala......
- Stiller! Hoeveel keer moet ik het nu nog zeggen!
- Sorry, sorry
- Oke maar als je nog een keer lalala zegt dan! Begrepen?
- Begrepen
Paula liep terug naar huis.
Ze ging slapen.
zzzzzzzz
Kukleku.
En hop, ze ging naar de vogelvergadering en vertelde het verhaal...
O nee, riepen alle vogels in koor.
O nee! O nee! O nee! O nee! O nee! ..............
onee onee onee oneee oneeee oneeeeeeeeee
- We kunnen de zon vast houden.
- Nee gekkie, die is veel te heet.
- We kunnen een stenen tang maken en de zon omhoog houden.
- Ja!
- Maar hoe geraken we daar?
- hmmmmmm hmmmmmm....
Het is even stil.
- Vliegen?
- Maar het is wel heel ver
- Iemand vliegt en de rest op de rug. En wie moe is, die gaat van boven.
- Ja!
- Morgen spreken we af
- Oke
En ze vliegen en vliegen en dan, boem.
Ze vallen naar beneden. Paula kreunt.
- Morgen weer een vergadering?
- Oke
Paula gaat eerst even naar Kora. En ze vroeg om morgen mee te gaan.
- Ja!
- Tot morgen
Het was ochtend. Iedereen zat al in de boom. De giraf begon en zei: mopje, de zon kan niet naar beneden vallen.
- Zeg, dus jij hebt ons voor de gek gehouden.
- Ja
- Ik krijg je nog wel!, zei Paula. En ze liep boos weg.
Net negen is ze. Ze schrijft graag verhalen. Maar nog liever wil ze actrice worden. En fietsenmaker, en de combinatie ziet ze ook helemaal zitten. Ze verzint en naait haar eigen verjaardagskroon, eet het liefst vegan sushi en kan helemaal alleen koekjes bakken. Ze mist haar grootouders het hardst, ze wil alle knuffels inhalen. Ze wil net als ik meer maatregelen van het hart. Intussen fietsen we langs alle ijssalons in Antwerpen voor een vergelijkende smaaktest van bananenijs. Intussen begint ze aan haar 34ste boek van dit jaar. Intussen hebben wij elkaar en ben ik stomverbaasd dat ze me al negen jaar elke dag verrast en moeder maakt.
