Op een moedige donderdag ging ik achtereenvolgens naar de gynaecoloog, het tropisch instituut en de tandarts. Dat is veel gepruts aan mijn lijf voor één dag.
Het was weer bijzonder druk bij het Tropisch Instituut, Oona en ik schreven ons in en gingen dan nog even terug naar buiten. Daar kwamen we uit op Bitter Zoet: een kleine rommelige (misschien toch ook iets té rommelige) koffiebar. Gelukkig waren er gemberkoekjes met chocolade. En kleine chocolaatjes. Feest voor Oona, feest voor mij.
Oona babbelt en tettert. Ze vraagt de hele tijd: mama aan 't doeoen? En dan vertel ik haar dat. Nu vraagt ze het ook van vreemden. Meneer aan 't doeoen?. Die meneer drinkt een koffietje. Die meneer werkt op zijn computer. Die mevrouw zit gewoon een beetje. Dat vond ze maar raar, en die mevrouw voelde zich betrapt.
Bij de dokter was ze flink, ze zat naast me toen ik 3 spuitjes kreeg en sprak me bemoedigend toe: mama, is ni ereg. Toen het haar beurt was (4 prikken!) was het natuurlijk wel erg, maar ze heeft nog gezwaaid naar de dokter dus ik denk niet dat het traumatisch was.
De tandarts had alleen maar van een meter afstand in haar mond mogen kijken, maar blijkbaar moeten kinderen pas vanaf vier jaar regelmatig in de stoel.Wij kunnen in elk geval gezond vertrekken en er is weer wat geschrapt van onze lijst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten