Ik heb wat culturele blogachterstand. Het was nochtans fantastisch. Wim Helsen dan. Dat was een onverwacht ticket dat ik kon veroveren dankzij een lichte facebookverslaving. En wat is de man in vorm! Héérlijke waanzin. De eerste zin is: hier ben ik. En ik wist meteen dat het geweldig ging worden, liefde op de eerste zin.
Er gebeurt helemaal niks. Je wordt gewoon 1,5u lang in de man zijn hoofd gekatapulteerd. En ik vind het geweldig hoe hij steevast de grens personage/Wim Helsen op zoekt. Het beste moment wordt er zelfs niets gezegd, maar zit hij op een stoel en zingt Nina Simone luid in de mooie Roma. Complete verstilling in een waanzinnig grappige show: verbazend en indrukwekkend. En elke beweging klopt, je voelt de topregie (of het superieure aanvoelen van Helsen hoe hij precies een personage lijfelijk moet neerzetten, daar durf ik me niet over uitspreken). Ik zou precies nog even kunnen doorgaan. En er is goed nieuws voor u: het volgend seizoen wordt 'Spijtig, spijtig, spijtig' hernomen, check op UiTinVlaanderen.be
Voor Wouter Deprez had ik alles netjes gepland en gereserveerd, want het was ook voor het goede doel. Die goede doelen zouden trouwens nog veel geld aan mij kunnen verdienen door dit soort events. Dat maakt dat ik tóch naar een comedian ga die ik niet geweldig vind. En dat ik daar achteraf niet slecht gezind van ben. Iedereen content zekerst, ik wil er zelfs voor de gelegenheid wat meer eurokes tegenaan smijten.
Het begin van 'hier is wat ik denk' was sterk, de interactie met het publiek (hoewel dat niet van een leien dakje ging...) geweldig. Losjes schudt hij mopjes uit zijn mouw. En dat vind ik leuke mopjes. Maar mopjes uit een boekje om daar dan een verhaal aan te hangen, helaas, dat pakt niet zo goed bij mij. Slecht? Nee, zeker niet. Hij kent zijn metier en soms maakte hij echt wel een punt. En het interesseerde me ook gewoon wel, wat hij dacht en had beleefd in Zuid-Afrika. Maar iets teveel een zenuwachtig kieken. En dat fladdert maar rond maar legt niet eens een deftig ei.
Enfin, hij had ook pech dat hij ná Wim Helsen kwam in mijn culturele levensloop. Want eerlijk is eerlijk, ik heb ook wel goed gelachen. Maar niet met het stukje hieronder bijvoorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten